Lezersrecensie
Een nachtmerrie bij daglicht.
Wat als je baby op klaarlichte dag verdwijnt, terwijl jij gewoon thuis bent? Die nachtmerrie vormt de aftrap van De Schaduwvrouw, de nieuwste thriller van Anne van den Breemer – en geloof me, die grijpt je vanaf de eerste pagina bij de keel.
Het verhaal draait om Sascha, die op een gewone ochtend ontdekt dat haar zoontje Olivier spoorloos is verdwenen uit zijn bedje. Geen gebroken raam, geen open deur – niets. De politie start meteen een grootschalig onderzoek, maar de vragen stapelen zich sneller op dan de antwoorden. Heeft het te maken met haar man Victor, een uitgesproken politicus die niet alleen fans, maar ook vijanden heeft? Of ligt het gevaar dichter bij huis dan ze wil toegeven?
Wat deze thriller zo sterk maakt, is de manier waarop Van den Breemer de spanning opbouwt. Dankzij de korte, vlot geschreven hoofdstukken blijf je maar doorlezen. Elk detail, elk personage lijkt verdacht, en pas helemaal aan het eind valt alles op z’n plek – op een manier die ik eerlijk gezegd totaal niet zag aankomen.
De kracht van het boek zit ‘m ook in de hoofdpersoon. Sascha is geen stereotype moeder die alles perfect doet. Ze is menselijk, twijfelend, soms wanhopig – en juist daardoor voel je haar emoties zó intens. De schuldgevoelens, het onbegrip van de omgeving, haar drang om zelf in actie te komen... Het is knap hoe tastbaar die emoties worden neergezet, zonder dat het melodramatisch wordt.
Hoewel het verhaal zich afspeelt in slechts een paar dagen tijd, weet de auteur de spanning en het tempo goed te doseren. Ze wisselt actie, emotie en mysterie precies op het juiste moment af, waardoor het nergens inzakt. En ja, het einde? Dat was écht sterk. Geen voorspelbare ontknoping, maar eentje die overtuigt en je nog even laat nadenken.
Een razend spannende thriller met een hoofdpersonage dat onder je huid kruipt. De Schaduwvrouw is intens, meeslepend en beklemmend – zonder over de top te gaan. Een aanrader voor iedereen die houdt van psychologische spanning, intense emoties en verhalen die je niet loslaten.
Het verhaal draait om Sascha, die op een gewone ochtend ontdekt dat haar zoontje Olivier spoorloos is verdwenen uit zijn bedje. Geen gebroken raam, geen open deur – niets. De politie start meteen een grootschalig onderzoek, maar de vragen stapelen zich sneller op dan de antwoorden. Heeft het te maken met haar man Victor, een uitgesproken politicus die niet alleen fans, maar ook vijanden heeft? Of ligt het gevaar dichter bij huis dan ze wil toegeven?
Wat deze thriller zo sterk maakt, is de manier waarop Van den Breemer de spanning opbouwt. Dankzij de korte, vlot geschreven hoofdstukken blijf je maar doorlezen. Elk detail, elk personage lijkt verdacht, en pas helemaal aan het eind valt alles op z’n plek – op een manier die ik eerlijk gezegd totaal niet zag aankomen.
De kracht van het boek zit ‘m ook in de hoofdpersoon. Sascha is geen stereotype moeder die alles perfect doet. Ze is menselijk, twijfelend, soms wanhopig – en juist daardoor voel je haar emoties zó intens. De schuldgevoelens, het onbegrip van de omgeving, haar drang om zelf in actie te komen... Het is knap hoe tastbaar die emoties worden neergezet, zonder dat het melodramatisch wordt.
Hoewel het verhaal zich afspeelt in slechts een paar dagen tijd, weet de auteur de spanning en het tempo goed te doseren. Ze wisselt actie, emotie en mysterie precies op het juiste moment af, waardoor het nergens inzakt. En ja, het einde? Dat was écht sterk. Geen voorspelbare ontknoping, maar eentje die overtuigt en je nog even laat nadenken.
Een razend spannende thriller met een hoofdpersonage dat onder je huid kruipt. De Schaduwvrouw is intens, meeslepend en beklemmend – zonder over de top te gaan. Een aanrader voor iedereen die houdt van psychologische spanning, intense emoties en verhalen die je niet loslaten.
1
Reageer op deze recensie