Mooi concept, de uitvoering vond ik minder

Een beetje beteuterd sla ik dit boek dicht. Helaas niet om de beste reden. Misschien waren mijn verwachtingen te hoog? De prachtige cover en het bijzondere idee waarop dit verhaal gebouwd is deden de verwachtingen rijzen maar helaas viel het mij erg tegen.

Het hele verhaal speelt zich af tussen december 1996 en juni 2017. Dom en Erin kennen elkaar nog niet zo lang maar Erin is zwanger en ze besluiten dat ze zoveel van elkaar houden dat ze dan ook zullen trouwen. Van de vader van Erin, Fitz, krijgen ze ‘het boek van jou en mij’ cadeau. Dingen die ze niet tegen elkaar kunnen zeggen, kunnen ze hierin opschrijven zodat de ander het kan lezen en kan reageren.

In het boek spring je van verleden naar heden en weer terug. Dit kan ontzettend mooi werken maar voor mij zijn de sprongen te groot. Nu moeten er ook vele jaren overbrugd worden maar doordat deze tijdssprongen zo groot zijn, lukt het mij niet om verdiept te raken in het boek. Toch is dit niet de enige reden want soms zijn de sprongen ook vrij klein, soms minder dan een maand. Misschien was het dan ook de schrijfstijl die te rommelig en oppervlakkig voelde.

Dom en Erin maken liefde en tragedie door en een enkele keer werd ik geraakt. Helaas zijn de momenten waarin dit niet gebeurt vele maken vaker aanwezig. Met geen van beide personages voelde ik een connectie waardoor ik te weinig meevoelde met wat zij in de jaren hebben doorgemaakt. Om een boek als dit echt te voelen, heb ik een connectie nodig, ik moet meegezogen worden in het verhaal.

Zoals vele mensen zullen weten is een relatie niet standaard rozengeur en maneschijn. Erin en Dom drijven van elkaar af, trekken elkaar weer aan, drijven weer weg. Toch mis ik de kracht in de personages. Ze staan te weinig krachtig op en hier door kabbelt het verhaal voort en vond ik het met enige regelmaat zelfs saai. De overige personages blijven aan de zijlijn, daar gebeurt mijns inziens te weinig mee. Door de rol van de kinderen van Erin en Dom groter te maken waren er meer mogelijkheden geweest in het verhaal. Toch snap ik de keuze van Kearny ook om het verhaal klein te houden, het hele boek draait natuurlijk wel om Erin en Dom.

Het is mooi om twee mensen zo te volgen in hun relatie, in hun leven. De ups en downs, de hoop en de wil die er wel zijn maar worden overspoeld met twijfels. Het idee van het boek is ook zo gek nog niet. Het concept is daarom erg mooi, de uitvoering heeft mij alleen niet kunnen pakken. Jammer!