Origineel verhaal

“ De laatste zeven “ geschreven door Annerieke de Vries.

Na een zware en moeilijke tijd in haar privé leven gaat het nu met Maud weer de goede kant op.
Zij werkt in het mortuarium waar zij overleden mensen op zeer deskundige en respectvolle wijze netjes klaarmaakt voor hun laatste reis.
Het is druk op het werk maar dat vindt Maud niet erg en zij verzorgd met heel veel liefde de mensen.
Dan krijgt ze zomaar van haar baas een weekje vrij en het verbod om niet in het mortuarium te komen.
Blij met haar vrije dagen zit het haar toch niet lekker en gaat zij op onderzoek uit en wordt daarbij betrapt door Pieter een agent die in het mortuarium is.
Wat we dan lezen is een verhaal waarvan de spanning te snijden is en langzaam wordt opgevoerd.
Als lezer kan je heel veel situaties bedenken hoe het gaat aflopen maar een paar bladzijden verder kom je tot de conclusie dat je het weer fout hebt .
Je gaat het mortuarium met heel andere ogen bekijken als je leest wat er allemaal gaande is.
Pieter neemt Maud heel serieus en met haar kennis en gevoel helpt zij hem ook op haar manier.
Ook in haar privéleven gebeurd het een en ander waarbij Pieter ook zijn voordeel mee kan doen. Maud komt door haar eigen toedoen in een zeer benauwde situatie terecht en is echt bang.
Het boek wordt vertelt vanuit het perspectief van Maud en daardoor leer je haar goed kennen. Het is zeer gedetailleerd geschreven steeds vanuit andere invalshoeken waarbij het getal zeven een grote rol speelt. Zeven delen, zeven vrouwen, en zeven dagen waarbij de gebeurtenissen elkaar in een sneltrein vaart opvolgen.
Het open einde vond ik jammer had wel graag willen weten hoe het verder met Maud gaat.
Een spannend verhaal over een mortuarium waar in eerste instantie alleen maar overleden personen liggen.