waar we gaan is nacht

De auteur van ‘Waar we gaan is nacht’ neemt ons mee naar Texas in 1856. De auteur heeft een meeslepende roman geschreven over zes vrouwen - zes slaven. Deze zes vrouwen wonen en werken op de plantages. De Lucy’s - hun eigenaren - hebben plannen om hun bedrijf winstgevender te maken. Helaas betekenen deze plannen niet veel goeds voor de zes vrouwen.

Door de vele wisselende perspectieven krijg je een breed beeld van de situatie waarin de personages zich in bevinden. Soms kon ik mijn aandacht er niet meer helemaal bijhouden omdat er zoveel gebeurd, gaat het soms verwarrend snel. Het is nodig dat dit soort verhalen verteld blijven worden, dus ik snap de keuze van de auteur wel om zoveel mogelijk te delen, het gebeurde immers allemaal vroeger op en rondom de plantages. Maar toch had ik liever bepaalde gebeurtenissen uitgebreider uitgewerkt gezien.

De zes vrouwen zijn stuk voor stuk verschillend maar verlangen eigenlijk allemaal naar hetzelfde, vrijheid. Waar de één meer rust heeft bij haar lot, heeft de ander nog ontsnappingsplannen. Het ene moment overheerst het gevoel van saamhorigheid en het andere moment is het ieder voor zich. De auteur heeft deze momenten en het verschil ertussen mooi uitgewerkt.

Het is verschrikkelijk wat deze mensen hebben meegemaakt en de auteur belicht zoals gezegd allerlei aspecten. Daardoor is dit boek zeer leerzaam me betrekking tot dit stuk van de geschiedenis. Los hiervan is het interessant om te lezen hoe de verhouding tussen bepaalde mensen liggen en hoe mensen zich opstellen in heftige situaties.

Wanneer je interesse hebt in het slavernijverleden dan is dit zeker wel een aanrader.