De crash

De hoogzwangere Tegan staat op het punt om een contract te tekenen dat haar leven en dat van haar ongeboren kind een pak aangenamer kan maken. En dan weigert ze. Enerzijds snapte ik wel waarom, maar anderzijds laat ze haar ultieme kans schieten.

Tegan besluit hierna haar broer te bezoeken. Al verhindert een crash tijdens de sneeuwstorm dat ze daar aankomt. Een zekere Hank ziet haar auto staan. Hij heeft iets vreemds over zich en Tegan zou liever niet met hem meegaan. Toch heeft ze gezien de omstandigheden geen andere optie. Ze is hoogzwanger, heeft een kapotte auto, er is geen bereik en vermoedelijk is haar enkel gebroken.

Het toeval wil dat Hanks echtgenote, Polly, een verpleegkundige is. Zij ontfermt zich over Tegan. Wat ik heel positief vond, is hoe McFadden in die eerste hoofdstukken toont dat ze de kunst van twijfel zaaien tot in de puntjes beheerst. Tegan heeft een onbehaaglijk gevoel bij het koppel en daardoor vertrouwde ik hen ook niet. Voeg daar nog aan toe dat ze omwille van haar enkel en de sneeuwstorm geen kant op kan en je vreest net zoals Tegan dat ze gevangen zit.

In het tweede deel lezen we vanuit Polly's perspectief, startend vanaf de dag voor de crash. Dat doet je anders denken over de situatie. Ook kom je te weten dat er zich een incident heeft voorgedaan en ze daardoor niet meer in het ziekenhuis werkt. Wat dat incident net inhoudt, wordt pas later meegedeeld.

Hoewel De crash net zo vlot leest als haar andere boeken, miste ik de plotwendingen waarvoor McFadden bekend staat. Zodra Tegan bij het koppel verblijft, gaat het verhaal vrij rustig en soms voorspelbaar verder. De situatie blijft daardoor min of meer hetzelfde.

Tegen het einde komt er gelukkig wat beweging in het verhaal. Alleen jammer dat ik er niet zo in kon opgaan als gehoopt en het plot bevatte eveneens een minder geloofwaardig stuk. Daar kan ik niet veel over kwijt zonder spoilers te gebruiken.

McFadden heeft met haar vorige thrillers de lat zeer hoog gelegd en dat creëert natuurlijk bepaalde verwachtingen. Helaas heeft De crash die niet helemaal waargemaakt. Ik miste de verrassende plotwendingen die zorgen voor de typische McFadden-magie.

Toch wil ik benadrukken dat dit geen slecht verhaal is. De crash vertrok vanuit een goed idee en las super vlot. Ik had het boek dan ook erg snel uit. Tegan vond ik een fijn personage, ondanks wat minder verstandige keuzes, en haar wantrouwen ten opzichte van Hank en Polly werd heel goed overgebracht. Alleen de bijnaam voor haar ongeboren kind vond ik vreselijk.

Als tussendoortje is dit boek zeker oké, maar het is geen topper op vlak van (onderhuidse) spanning. Desondanks deze mindere ervaring kijk ik weer reikhalzend uit naar haar volgende thrillers. Dankjewel aan VBK België en LAB Uitgevers voor het recensie-exemplaar!

3,5 ⭐