Indrukwekkend.

Het verhaal begint omstreeks 1936. De periode dat veel jongens in dienst traden van het Republikeinse leger en in opstand waren gekomen tegen de regering. Ook de periode dat generaal Francisco Franco, een man met een koud, wraakzuchtig en wreed karakter, de ambitieuze droom had om Spanje de keizerlijke glorie van weleer terug te geven. Dit met steun van de Katholieke kerk. Bij de burgeroorlog raakten Víctor Dalmau en zijn vriendin Roser Bruguera betrokken. Zij ontvluchten Spanje en gaan naar Chili. Maar ook in Chili is het niet rustig. Daar ziet Salvador Allende kans om een links socialistische regering op te zetten. Een regering die tegen het Marxisme schuurt. Kopermijnen in het bezit van Amerikanen, worden genationaliseerd. De regering van de VS is daar niet blij mee. Dat geldt ook voor de Chileense rijken. Het duurt dan ook niet lang voordat het hoofd van de militaire junta, generaal Augusto Pinochet, met steun van de CIA, de macht grijpt. Onder het schrikbewind van Ponochet, zien Víctor en Roser kans om in Chili een leven op te bouwen. Víctor gaat aan de slag als arts en Roser als pianist. Een leven met veel, heel veel haken en ogen. Op oudere leeftijd blijkt het leven van Víctor te zijn getekend door Burgeroorlogen, militaire staatsgrepen, een verblijf in concentratiekampen en ballingschappen.

BLOEMBLAD VAN ZEE, geschreven door ISABEL ALLENDE, is indrukwekkend. Onder andere om te lezen hoe de rijken van de aarde zich in oorlogstijd manifesteren. Geld blijkt ook dan weer de sleutel van veel gesloten deuren. Het verhaal is gebaseerd op historische gebeurtenissen en gelardeerd met mooie poëtische zinnen. Zoals: “Liefde heeft lucht en ruimte nodig om goed te kunnen gedijen.”
Volgens de auteur heeft het boek zichzelf geschreven, alsof het haar werd gedicteerd.