Leugens en geheimen die dikker bleken te zijn dan de dikste stroop.

Terwijl Laurien van Zanten op de redactie van de krant, waar zij als journalist werkte, stond te bakkeleien met haar eindredacteur Victor kreeg zij een telefoontje van de school waar haar dochtertje Fleur op zat. Waarom Fleur niet verschenen was, vroeg juf Saskia. Au pair Marit Nielsen zou Fleur naar school hebben gebracht. Althans dat was de veronderstelling van Laurien. Met een deadline voor de deur was Victor niet blij dat Laurien als een speer vanuit Den Haag via het Haagse bos naar haar huis in Wassenaar fietste. Zij was opgelucht toen zij zag dat Fleur in de kamer naar de tv zat kijken. Maar waar zou Marit zijn vroeg Laurien zich af. Daar zou ze snel achter komen om vervolgens 112 te bellen.

Vanuit het politiebureau in Ypenburg spoedde Amber de Witt zich als forensisch rechercheur naar Wassenaar waar zij bij aankwam bij een villa en daar haar collega John van Heeswijk aantrof. Na een korte hernieuwde kennismaking begaven zij zich naar de villa waar zij op de zolderetage geconfronteerd werden met een verhanging zoals dat in politietermen werd uitgedrukt. Amber merkte iets aan de strop op wat suïcide volgens haar uitsloot. In de kamer waar het slachtoffer zich nog bevond stelde Amber een aantal sporen veilig. Sporen die later erg belangrijk bleken te zijn. Tijdens een vervolgonderzoek bij het gezin vroeg Amber zich af of het wel een doorsnee gezin was. Zij voelde dat er iets niet klopte.

De uitdrukking dat het bloed kruipt waar het niet gaan kan was op Laurien van toepassing. Zij was immers onderzoeksjournalist. Zij kon het niet verkroppen dat de politie aan haar geen mededelingen verstrekte over hun onderzoek naar het overlijden van Marit. Dus ging zijzelf op onderzoek uit en was vastbesloten om erachter te komen wat er met Marit gebeurd kon zijn. Na enig graafwerk ontdekte ook zij zaken die niet klopten.

GOUDEN KOOI werd geschreven door JULIENNE BROUWERS en in 2025 uitgegeven bij Uitgeverij JB.
Eerder las ik van dezelfde auteur Koel water als deel één van de Amber de Witt serie. Gouden kooi is het tweede deel daarvan. Het betreft wederom een uitmuntend vakkundig geschreven thriller. Bijzonder aangenaam en nagelbijtend om te lezen. De spanning is subtiel opgebouwd met een onverwachte klapper als slot. Afwisseling in perspectief van schrijven valt op. Namelijk één personage vertelt in de “ik” vorm. Knap gedaan. Het is een lust om te lezen hoe forensisch rechercheur Amber de Witt ook nu weer haar “mannetje” staat. Ik kijk uit naar een deel drie.
Het plaatje op de cover is symbolisch voor het verhaal.