Verbazingwekkend.

De ouders van Hannelore, Julia en Bert Geerdink zijn twee oprechte mensen en evenzo verlangen zij oprecht naar God. Immers, Julia is de mening toegedaan dat de profeten haar de weg wijst naar de waarheid en haar bereidt voor de eindtijd.
Zij volgen bijbelstudies in een bijgebouw van de gereformeerde kerk In Krimpen. De broeder voorganger Sipke Vrieswijk, boezemt ontzag. Zijn zalvende woorden bereiken de aanwezigen. Veelvuldig klinken termen als: Jezus is nabij en prijst de Heer. En… Zo spreekt de Here. Ze worden continu als een mantra herhaald. Een kind als Hannelore moet dat maar aanhoren. Aanvankelijk bezoek ook de opa van Hannelore de diensten. Maar al gauw merkt opa Geerdink dat de verkondiging van Vrieswijk geen zuivere koffie is en laat dat merken ook. Daar is Vrieswijk niet van gediend. Vrieswijk zegt tegen opa dat hij niet meer welkom in de diensten is. Opa vindt dat best en laat zich niet meer zien.

Vervolgens gaat Vrieswijk met volle overgave door met de, volgens hem, grote plannen die God met de gemeente voorheeft. Vrieswijk zet zijn volgelingen aan tot het betalen van ‘tienden’, zoals dat in de Bijbel voorkomt. Het blijft niet bij de ‘tienden’. Inmiddels heeft Vrieswijk de gemeente waarin hij voorgaat, “Gemeente Gods” genoemd. Hij spoort of dwingt zijn volgelingen aan om meer aan de Stichting van zijn Gemeente te schenken. Dat alles onder de noemer dat het ter meerdere glorie van God is. Zijn volgelingen slikken dat allemaal voor zoete koek en stellen zelfs erfenissen ter beschikking aan de gemeenschap. Het geld stroomt binnen bij de Stichting. Alsof dat allemaal nog niet genoeg is, zoekt Vrieswijk naar een groter gebouw voor zijn “Gemeente Gods”.

Die vindt hij in Velddriel, waar een oude kloosterkerk staat. Vrieswijk koopt het gebouw dat hij Kleine Ark noemt. Het gebouw wordt verbouwd en verdeeld in verschillende appartementen. Daarin gaat hij met een aantal volgelingen wonen en zet hij daar zijn schrikbewind voort. Hoewel zijn volgelingen dat als zodanig niet beleven. Zo kwam het meerdere keren voor dat één van de gemeenteleden, waaronder ook Hannelore, opgesloten werd in een hok dat daar in de tuin stond. Zo werd Hannelore dagenlang zonder enige emotie genegeerd en vegeteerde zij daar als een kastplantje. Vrieswijk zegt veel openbaringen van God te ontvangen en van Hem door te krijgen dat hij een Profeet is. Met als gevolg dat de gemeenteleden hem voortaan als Profeet moeten aanspreken. Inmiddels gaat Vrieswijk gekleed als een Rooms Katholieke priester, compleet met een collaar.

Zoals ook kloosterlingen bij toetreding een nieuwe naam krijgen, gebeurde dat ook bij vrouwen in de “Gemeente Gods”. De voorletters van een aantal door Vrieswijk zijn “uitverkoren” vrouwen vormen het woord; Rachamma. Vrieswijk heeft, volgens zijn zeggen, van God een openbaring ontvangen, die zowel bijzonder als heilig is. De vrouwen worden de Bruiden van Christus genoemd en zij moeten zich voorbereiden voor de eindtijd. Zij stijgen tot een hoger niveau.
Dat hogere niveau zal worden bereikt als zij in bed gemeenschap hebben met Vrieswijk. En zo geschiedde.

Hoewel Hannelore minderjarig is, wordt ook zij uitverkoren om een Bruid van Christus te worden. Dat zal Vrieswijk later opbreken. De verrichtingen van Vrieswijk, blijven niet binnen de muren van het klooster. Ook de politie draagt daarvan kennis. Als de grond onder de voeten van Vrieswijk te heet wordt ziet hij kans, met een aantal volgelingen, de benen te nemen naar Israël. Ook Hannelore, dan nog steeds minderjarig, is daarbij. Het misbruik hield ook in Israël niet op. Maar als Vrieswijk merkt dat hij ook daar niet meer gewenst is, reist hij met hen via Zweden naar Cyprus.


HANNELORE, het meisje uit de sekte, geschreven door FRANK KRAKE, is als verhaal fenomenaal vormgegeven. Het wekt immers de ene verbazing na de andere bij je op. Het pakt je en laat je niet meer los.
Bij een Gemeente Gods, denk je aan een vredelievende christelijke gemeenschap. Maar tijdens het lezen van Hannelore kom je er achter, dat het bij deze sekte anders in elkaar steekt dan je van zo’n gemeente mag verwachten.