Lezersrecensie
Over een man die geen tegenspraak duldde.
PRINS BERNHARD 1911 - 2004. Niets was wat het leek, werd geschreven door Gerard Aalders en in 2014 uitgegeven bij uitgeverij Boom.
Als historicus schreef de auteur over prins Bernhard Leopold zur Lippe-Biesterveld als een man die geobsedeerd was van macht, geld en status. Aalders vroeg zich af of de prins iets bovenmenselijks in zich had. Want hoe kon hij anders wegkomen als mens die loog, draaide, smeergeld aannam, vrijwel uitsluitend eigenbelang najoeg, zich met louche types afgaf, in wapens handelde, ministers corrumpeerde en voortdurend fantasieverhalen over zichzelf de wereld in stuurde en toch mateloos populair kon blijven?
Er ontstond veel gedoe toen bekend werd dat prins Bernhard lid geweest was van de NSDAP, de SS en SA. Veel politici bemoeiden zich ermee. Volgens Bernhard zelf was dat allemaal onzin. Later zou Bernhard die lidmaatschappen afdoen dat hij ze nodig had om een vliegbrevet te verkrijgen en om de nodige examens af te kunnen leggen. Vervolgens werd alles met de mantel der liefde bedekt en ging men over tot de orde van de dag. Dat gold toentertijd niet voor CDA politicus Willem Aantjes, die wel moest wijken voor zijn SS-lidmaatschap. Zou zijn “jeugdzonde” groter zijn geweest dan die van Bernhard? Duidelijk werd dat van een normale omgang met de geschiedenis geen sprake kon zijn zodra er een lid van het Koninklijk Huis in het geding was.
Volgens de auteur was Bernhard ook een man die ongestraft de verantwoordelijke ministers naar zijn hand kon zetten. Die hadden dat trouwens, door de prins altijd zijn zin te geven, geheel aan zichzelf te danken. Na de oorlog was Bernhard immers uitgegroeid tot een held van mythische proporties en dat heeft hij uitgebuit waar dat mogelijk was. Bernard tegenspreken durfde bijna niemand. En als iemand dat deed, trok hij zich er niets van aan.
Opzienbarend en schokkend te lezen wie of wat prins Bernhard in werkelijkheid was. Dus niet de geweldige verzetsheld in de Tweede Wereldoorlog. Wel de sjoemelaar die alles inspande om zichzelf zo veel mogelijk te verrijken. Een man die zich niet liet hinderen door regels en ongestoord zijn gang kon gaan. Hij duldde geen tegenwerpingen of tegenspraak. En ja, ook charmant tegen het narcistische aan. Al is er maar een klein beetje waar wat er over hem in het boek beschreven staat dan nog komt hij er slecht vanaf.
Als historicus schreef de auteur over prins Bernhard Leopold zur Lippe-Biesterveld als een man die geobsedeerd was van macht, geld en status. Aalders vroeg zich af of de prins iets bovenmenselijks in zich had. Want hoe kon hij anders wegkomen als mens die loog, draaide, smeergeld aannam, vrijwel uitsluitend eigenbelang najoeg, zich met louche types afgaf, in wapens handelde, ministers corrumpeerde en voortdurend fantasieverhalen over zichzelf de wereld in stuurde en toch mateloos populair kon blijven?
Er ontstond veel gedoe toen bekend werd dat prins Bernhard lid geweest was van de NSDAP, de SS en SA. Veel politici bemoeiden zich ermee. Volgens Bernhard zelf was dat allemaal onzin. Later zou Bernhard die lidmaatschappen afdoen dat hij ze nodig had om een vliegbrevet te verkrijgen en om de nodige examens af te kunnen leggen. Vervolgens werd alles met de mantel der liefde bedekt en ging men over tot de orde van de dag. Dat gold toentertijd niet voor CDA politicus Willem Aantjes, die wel moest wijken voor zijn SS-lidmaatschap. Zou zijn “jeugdzonde” groter zijn geweest dan die van Bernhard? Duidelijk werd dat van een normale omgang met de geschiedenis geen sprake kon zijn zodra er een lid van het Koninklijk Huis in het geding was.
Volgens de auteur was Bernhard ook een man die ongestraft de verantwoordelijke ministers naar zijn hand kon zetten. Die hadden dat trouwens, door de prins altijd zijn zin te geven, geheel aan zichzelf te danken. Na de oorlog was Bernhard immers uitgegroeid tot een held van mythische proporties en dat heeft hij uitgebuit waar dat mogelijk was. Bernard tegenspreken durfde bijna niemand. En als iemand dat deed, trok hij zich er niets van aan.
Opzienbarend en schokkend te lezen wie of wat prins Bernhard in werkelijkheid was. Dus niet de geweldige verzetsheld in de Tweede Wereldoorlog. Wel de sjoemelaar die alles inspande om zichzelf zo veel mogelijk te verrijken. Een man die zich niet liet hinderen door regels en ongestoord zijn gang kon gaan. Hij duldde geen tegenwerpingen of tegenspraak. En ja, ook charmant tegen het narcistische aan. Al is er maar een klein beetje waar wat er over hem in het boek beschreven staat dan nog komt hij er slecht vanaf.
2
Reageer op deze recensie
