Gedichten van Brievenbusgeluk

Anne-Marije Maris heeft me aangenaam verrast met haar debuut dichtbundel Kopje onder. De auteur heeft hierin onbevangen haar diepste zielenroerselen neergeschreven. Alle gedichten gaan over emoties, over o.a. persoonlijke angsten, verdriet…maar ook hoe deze angsten te overwinnen, hoe het verdriet te plaatsen en hoe met emoties om te gaan.

Haar gedichten raken. Soms zijn ze erg luchtig, dan zijn ze wat krachtiger. Steeds is er toch een herkenning. Iedereen kan zich bij het lezen de gebeurtenis(sen) voor de geest halen die de auteur beschrijft, maar anderzijds ben ik ervan overtuigd dat velen deze gebeurtenis(sen) zelf hebben meegemaakt.

Ik heb de indruk dat de auteur deze bundel heeft geschreven om te ventileren, om haar diepste verdriet en emoties weg te schrijven. Vele gedichten zijn – naar mijn gevoel – negatief gekleurd, al laat de auteur vaak een opening naar een positieve boost.
Zwemmen is hier een mooi voorbeeld van.

ZWEMMEN
Ik zwem in een zee van tranen
Sla me er dapper door
Maak je om mij niet druk
Want ik kan goed zwemmen hoor. (Blz. 18).

De bundel bevat een aantal mooie en pakkende gedichten over ziekte, verlies, loslaten, spijt, troost en verder gaan met je eigen leven.
Ik heb echt genoten van alle gedichten. Het ene gedicht raakte me al meer dan het andere, maar allemaal kunnen ze herleid worden tot emoties, tot belevenissen en ervaringen uit het dagelijkse leven, die de auteur in een fijn proza wist neer te schrijven.
De auteur heeft een mooie, beschrijvende en vlotte schrijfstijl.
De gedichten lezen goed weg en hebben inhoud, ze gaan over iets/iemand.

Voor de fijne poëzie, voor de mooie vormgeving van sommige gedichten, voor de fijne bundel waardeer ik dit debuut graag met vier (4) sterren.

Meer leuke recensies: www.indeboekenkast.com