Een verhaal dat jong en oud raakt!

’Het laatste geheim’ van Gertrud Jetten is een heruitgave van ‘Hoe ik mijn opa vond en alles anders werd’. Deze nieuwe uitgave biedt een mooie kans om kennis te maken met Isa en haar bijzondere reis. Het is een verhaal dat jong en oud raakt, omdat het gaat over liefde, verlies, familiebanden en de zoektocht naar jezelf.

Het leven van Isa lijkt in eerste instantie zorgeloos. Ze is dol op de boerderij van haar oma, waar ze zoveel mogelijk tijd doorbrengt tussen de IJslandse paarden en waar de merrie Randalin een speciaal plekje in haar hart heeft. Bij de paarden voelt Isa zich veilig, geborgen en gelukkig. Maar dan slaat het noodlot toe: haar geliefde oma ‘Omi’ wordt ernstig ziek.

Alsof dat nog niet genoeg is om Isa’s wereld te doen wankelen, is er nog een schokkend nieuws! Omi heeft immers jarenlang een geheim met zich meegedragen, een geheim dat Isa’s leven voorgoed zal veranderen: haar opa is niet de man die ze altijd dacht dat hij was. Voor Isa goed en wel begrijpt wat er allemaal gebeurt, zit ze samen met Omi in het vliegtuig naar IJsland, waar hun een zoektocht wacht naar Jóhann, de eerste liefde van Omi en Isa’s echte opa! Het wordt een avontuur dat Isa dichter bij haar oma brengt, maar haar ook leert omgaan met onzekerheid en afscheid.

‘Het laatste geheim’ is een gelaagd verhaal. Isa’s reis naar IJsland is niet zomaar een spannende tocht door een adembenemend landschap, het is ook een innerlijke reis. Isa moet leren omgaan met gevoelens van angst, boosheid en verdriet. Haar Omi, haar rots in de branding, blijkt immers kwetsbaar en sterfelijk. Dat besef komt hard binnen, maar tegelijkertijd groeit Isa’s bewondering voor haar oma, die ondanks alles nog één keer een grote stap wilde zetten om het verleden recht te zetten.

De auteur beschrijft IJsland op een heel poëtische manier. Ik voelde de koude wind, zag de bergen en de lavavelden voor mij en hoorde het zachte getrappel van IJslandse paarden in de verte. De omgeving is niet alleen decor, maar speelt een actieve rol in het verhaal. Het ruige, ongerepte landschap weerspiegelt Isa’s emoties: soms woest en verwarrend, soms verstild en prachtig.

Ik vond het goed gevonden dat zware thema’s – zoals ziekte, verlies, familiegeheimen – verweven werden in een verhaal dat ook hoop, warmte en schoonheid uitstraalt.

Isa’s band met haar oma vond ik dan weer heel hartverwarmend. Hun gesprekken, hun stiltes, hun kleine gebaren: het voelde allemaal echt en oprecht aan.

Daarnaast is er het thema identiteit, waarbij Isa leert dat haar familiegeschiedenis anders in elkaar zit dan ze altijd dacht. De zoektocht naar haar echte opa is meer dan een spannende verhaallijn; het is een metafoor voor de zoektocht naar wie ze zelf is. Waarschijnlijk herkenbaar voor jonge lezers die vragen hebben over hun afkomst en hun familie.

Ik vond het passend dat aangehaald wordt hoe belangrijk het is om open te staan voor verandering. Isa verliest immers veel van wat haar dierbaar is, maar ontdekt dat er ook nieuwe dingen voor in de plaats kunnen komen: onverwachte ontmoetingen, mooie herinneringen en een sterkere band met zichzelf.

Paarden spelen een grote rol in dit verhaal en niet alleen als decorstuk. Voor Isa zijn ze een bron van troost en houvast. Haar band met Randalin is teder en vol vertrouwen. Wanneer alles in haar leven onzeker wordt, klampt Isa zich vast aan die ene constante: de liefde voor paarden.

Gertrud Jetten weet als geen ander hoe je de band tussen mens en dier voelbaar maakt. Maar ook wie niet veel met paarden heeft, zal geraakt worden door de manier waarop deze dieren Isa door een moeilijke periode helpen.

De auteur heeft een heldere, toegankelijke en beschrijvende schrijfstijl. Ze weet emoties te vangen in kleine details: een blik, een aanraking, een gedachte.… De hoofdstukken zijn kort en overzichtelijk, waardoor het boek geschikt is voor jonge lezers, maar de inhoud en thema’s maken het ook interessant voor volwassenen die houden van een ontroerend verhaal.

Wat mij opviel, was de balans tussen spanning en emotie. Ik wilde absoluut weten of Isa en Omi hun doel gingen bereiken, maar even belangrijk waren de momenten tussen de actie door: de gesprekken, de stille mijmeringen, het kijken naar de uitgestrekte vlaktes van IJsland… dat maakte voor mij het verhaal niet alleen meeslepend, maar ook gelaagd en levensecht.

‘Het laatste geheim’ is een verhaal dat je meeneemt naar een wereld vol schoonheid, maar je tegelijkertijd met beide voeten op de grond houdt. Het herinnert ons eraan dat niets in het leven blijvend is en dat loslaten onvermijdelijk is. Toch overheerst niet het verdriet, maar de kracht van liefde, verbondenheid en nieuwe kansen.

Dat het boek een heruitgave is, zegt mijns inziens veel over zijn waarde. Het thema is immers universeel en tijdloos en de boodschap is vandaag misschien wel relevanter dan ooit: koester wat je hebt, durf te vragen en wees zeker niet bang voor verandering. Met ‘Het laatste geheim’ heeft Gertrud Jetten een verhaal geschreven dat niet alleen spannend en ontroerend is, maar ook troostend en inspirerend. Het is een boek dat je laat glimlachen, maar ook tranen in je ogen brengt en dat je na de laatste bladzijde zeker nog even laat nadenken.

Voor wie houdt van verhalen die een perfecte mix brengen van avontuur, emotie en prachtige landschappen, is dit boek een absolute aanrader.

Meer leuke en interessante recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com