Een groots en meeslepend boek!

Met ‘Alma – De storm steekt op’ zet schrijver Timothée de Fombelle de toon voor een groots en meeslepend boek dat speelt in de achttiende eeuw. Het boek zal zowel jongeren als volwassen lezers aanspreken. Het boek is historisch, avontuurlijk, spannend en tegelijk ook aangrijpend.

De lezer wordt immers meegevoerd naar een tijd waarin de wereld groter werd door ontdekkingen en reizen, maar waarin ook de donkerste bladzijden van de menselijke geschiedenis geschreven werden: de slavernij.

Alma staat centraal in het boek, een jong meisje dat opgroeit in Afrika. Zij behoort tot een volk dat zich bewust afzijdig houdt van de buitenwereld. Ze leven in een groene, beschutte vallei, een soort paradijs waarin natuur en gemeenschap in harmonie bestaan. Alma is nieuwsgierig en levendig, maar haar vader waarschuwt haar voortdurend dat de buitenwereld gevaarlijk is. Toch kan ze haar drang naar avontuur niet onderdrukken. Haar wereld verandert dan ingrijpend wanneer haar broer Lam door vreemden wordt ontvoerd. Zonder aarzelen besluit Alma hem te gaan zoeken en zo begint een reis die haar ver weg van de veilige vallei brengt, naar onbekende landen en uiteindelijk ook naar het hart van de slavenhandel.

Parallel aan Alma’s verhaal volgen we Joseph, een jongen uit Europa die zijn eigen pad zoekt en zich aan boord van een schip begeeft dat verbonden is met dezelfde handel. Hun verhalen lopen naast elkaar en worden door de schrijver zorgvuldig opgebouwd, zodat de lezer voelt dat hun levens onvermijdelijk met elkaar verweven zullen raken. Deze meervoudige verhaallijn is mijns inziens een van de sterke troeven van de roman. Het creëert immers spanning en dynamiek: je blijft lezen omdat je wilt weten hoe de puzzelstukken in elkaar zullen vallen.

De kracht van dit boek zit niet alleen in de verhaallijnen, maar vooral in de manier waarop de auteur schrijft. Zijn schrijfstijl is heel erg beeldend, helder en meeslepend zonder zwaar te worden. Hij weet met weinig woorden een omgeving te schetsen die meteen tot leven komt: de warme vallei waar Alma opgroeit, de dreigende scheepsruimen van de slaventransporten, de weidse zee die zowel vrijheid als gevaar belichaamt. Het boek leest erg vlot en is bijna filmisch, waardoor je als lezer voortdurend tijdens het lezen beelden voor je ziet.

Wat dit boek ook heel bijzonder maakt, is dat het geen geromantiseerd avonturenverhaal is, maar dat het durft te raken aan de harde realiteit van de slavernij. De gruwel van de handel in mensen wordt niet verzwegen. Tegelijk kiest Timothée de Fombelle ervoor om het verhaal te vertellen vanuit de ogen van jonge personages. Daardoor is de toon erg toegankelijk en blijft het boek leesbaar voor een breed publiek, ook voor jongeren vanaf een jaar of twaalf. Hij vindt een evenwicht: de ernst van het onderwerp wordt voelbaar, maar de vertelling wordt nooit te zwaar of onverdraaglijk. Dat is een delicate balans die hij met veel gevoel bewaart.

Alma zelf is een onvergetelijk hoofdpersonage. Ze is moedig, koppig, soms impulsief, maar altijd gedreven door liefde voor haar broer en haar familie. Ze vertegenwoordigt een stem die in veel historische verhalen vaak ontbreekt: die van jonge Afrikaanse mensen die plots geconfronteerd worden met de meedogenloosheid van de slavenhandel. Haar perspectief geeft de lezer een nieuw inzicht in een verleden dat meestal vanuit Europees oogpunt verteld wordt. Het is verfrissend en belangrijk dat dit verhaal hier ruimte krijgt.

Joseph is een ander interessant figuur. Hij laat zien dat ook binnen Europa niet iedereen profiteerde van of instemde met het systeem. Zijn dromen, keuzes en twijfels vormen een tegenwicht en tonen hoe verschillende levens op zee en in de havens met elkaar verbonden waren. Samen belichamen Alma en Joseph de complexiteit van de tijd waarin ze leven. Hun levens zijn verschillend, maar de zee, de handel en de zoektocht naar vrijheid brengen hen steevast dichter bij elkaar.

De thematiek van het boek is zwaar en historisch beladen, maar de auteur slaagt erin om dit te verweven met universele gevoelens: verlies, hoop, vriendschap, trouw en de zoektocht naar identiteit. Dat maakt dat het boek niet alleen kennis overdraagt, maar ook emotioneel raakt. Je leest mee met Alma’s wanhoop wanneer ze haar broer kwijt is, je voelt de beklemming op de schepen, je ervaart de onzekerheid van jonge mensen die plots in een wereld terechtkomen die groter en dreigender is dan ze ooit hadden kunnen vermoeden.

Opvallend is ook hoe natuur en landschap een grote rol spelen. De vallei van Alma is niet zomaar een decor, maar bijna een personage op zichzelf. Het is de plek van oorsprong, van veiligheid, maar ook van een verloren paradijs dat steeds in haar herinnering blijft meespelen. Later, op zee en in verre steden, blijft die vallei als een kompas in haar gedachten aanwezig. Dit contrast tussen natuur en beschaving, tussen geborgenheid en ontworteling, geeft de roman een extra laag.

‘Alma – De storm steekt op’ is daarmee een boek dat meerdere lezerslagen kent. Jongere lezers zullen het ervaren als een spannend avontuur, een verhaal van moed en volharding. Volwassen lezers zullen vooral de historische context herkennen en waarderen, en de manier waarop Timothée de Fombelle de slavernij tastbaar en voelbaar maakt. Het is een verhaal dat vermaakt, maar tegelijk ook vragen oproept over rechtvaardigheid, vrijheid en de donkere erfenis van de koloniale geschiedenis.

De mooie zwart-wit illustraties van François Place zijn levendig, confronterend en vullen het verhaal naadloos aan.

De titel zelf ‘De storm steekt op’ is meer dan passend. Het verwijst niet alleen naar de letterlijke stormen op zee, maar ook naar de stormen van verandering die door de levens van de personages razen.

Timothée de Fombelle heeft met ‘Alma – De storm steekt op’ een meeslepend verhaal geschreven, heel zorgvuldig opgebouwd en je gelooft in de personages die hij neerzet en je kunt niet anders dan met ze meeleven.

Het is een verhaal dat zowel jong als oud raakt en dat bijblijft nadat je de laatste bladzijde hebt omgeslagen. Het herinnert ons eraan hoe krachtig literatuur kan zijn: een venster op het verleden, een spiegel van emoties en een avontuur dat je meeneemt naar een andere wereld, maar dat tegelijk vragen oproept over de wereld waarin wij vandaag leven.

Meer leuke en interessante recensies zijn te lezen op www.indeboekenkast.com