Lezersrecensie
Leuke Libanese familiegeschiedenis!
De geluksbrenger van Pierre Jarawan is een roman die je niet snel loslaat — niet door een spectaculaire spanningsboog, maar door de gelaagde manier waarop hij familie, herinnering en geschiedenis met elkaar verweeft.
In dit boek neemt Jarawan de lezer mee van het moderne Montreal naar het turbulente Beiroet, op zoek naar antwoorden die generaties overspannen.
De tweeling Lilit en Lina vinden een oude ansichtkaart van hun Libanese grootmoeder Anoush en dat ogenschijnlijk kleine toeval zet een zoektocht in gang naar hun wortels, hun identiteit en verborgen familieverhalen.
Wat volgt, is een reis door de tijd, de auteur springt soepel tussen heden en verleden, tussen Canada en Libanon, tussen de generaties van grootouders, ouders en kleinkinderen. In het begin vergt dat wat aandacht, want de tijdlijnen verspringen regelmatig en de structuur is niet altijd chronologisch.
De roman is deels gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, wat het verhaal extra diepte geeft. Zo verwerkt Jarawan het bestaan van The Lebanese Rocket Society — een groep idealistische studenten die in de jaren zestig raketten probeerden te bouwen in Libanon — op een fascinerende manier in zijn fictie. Via het personage van Maroun, de grootvader die zijn leven lang gefascineerd blijft door raketten, laat Jarawan zien hoe dromen en idealen zelfs in tijden van chaos kunnen blijven voortleven.
Wat deze roman mijns inziens bijzonder maakt, is hoe Jarawan zware thema’s — migratie, verlies, oorlog en identiteit — combineert met warmte, humor en poëtische reflectie. Zijn zinnen zijn zorgvuldig gekozen, soms filosofisch, soms droog grappig, maar altijd raak.
Jarawan schrijft met zichtbaar respect voor de geschiedenis van Libanon, zonder het ooit belerend te maken. Hij schetst de chaos, de schoonheid en de complexiteit van het land door de ogen van zijn personages en laat zien hoe verleden en heden elkaar blijven beïnvloeden. Tegelijkertijd blijft het verhaal universeel: iedereen herkent de drang om te weten waar je vandaan komt en om uit losse fragmenten een betekenisvol geheel te vormen.
De geluksbrenger is een boek dat langzaam opbouwt, maar daarna blijft nazinderen. Het is meeslepend, leerrijk en emotioneel zonder sentimenteel te worden. Jarawan vraagt aandacht van zijn lezer, maar wie zich laat meenemen, krijgt er een prachtig, gelaagd verhaal voor terug — over familie, herinnering en de kracht van verhalen zelf.
Een aanrader voor wie houdt van literaire romans met inhoud en gevoel.
Meer leuke en interessante recensie zijn te lezen op www.indeboekenkast.com
In dit boek neemt Jarawan de lezer mee van het moderne Montreal naar het turbulente Beiroet, op zoek naar antwoorden die generaties overspannen.
De tweeling Lilit en Lina vinden een oude ansichtkaart van hun Libanese grootmoeder Anoush en dat ogenschijnlijk kleine toeval zet een zoektocht in gang naar hun wortels, hun identiteit en verborgen familieverhalen.
Wat volgt, is een reis door de tijd, de auteur springt soepel tussen heden en verleden, tussen Canada en Libanon, tussen de generaties van grootouders, ouders en kleinkinderen. In het begin vergt dat wat aandacht, want de tijdlijnen verspringen regelmatig en de structuur is niet altijd chronologisch.
De roman is deels gebaseerd op waargebeurde gebeurtenissen, wat het verhaal extra diepte geeft. Zo verwerkt Jarawan het bestaan van The Lebanese Rocket Society — een groep idealistische studenten die in de jaren zestig raketten probeerden te bouwen in Libanon — op een fascinerende manier in zijn fictie. Via het personage van Maroun, de grootvader die zijn leven lang gefascineerd blijft door raketten, laat Jarawan zien hoe dromen en idealen zelfs in tijden van chaos kunnen blijven voortleven.
Wat deze roman mijns inziens bijzonder maakt, is hoe Jarawan zware thema’s — migratie, verlies, oorlog en identiteit — combineert met warmte, humor en poëtische reflectie. Zijn zinnen zijn zorgvuldig gekozen, soms filosofisch, soms droog grappig, maar altijd raak.
Jarawan schrijft met zichtbaar respect voor de geschiedenis van Libanon, zonder het ooit belerend te maken. Hij schetst de chaos, de schoonheid en de complexiteit van het land door de ogen van zijn personages en laat zien hoe verleden en heden elkaar blijven beïnvloeden. Tegelijkertijd blijft het verhaal universeel: iedereen herkent de drang om te weten waar je vandaan komt en om uit losse fragmenten een betekenisvol geheel te vormen.
De geluksbrenger is een boek dat langzaam opbouwt, maar daarna blijft nazinderen. Het is meeslepend, leerrijk en emotioneel zonder sentimenteel te worden. Jarawan vraagt aandacht van zijn lezer, maar wie zich laat meenemen, krijgt er een prachtig, gelaagd verhaal voor terug — over familie, herinnering en de kracht van verhalen zelf.
Een aanrader voor wie houdt van literaire romans met inhoud en gevoel.
Meer leuke en interessante recensie zijn te lezen op www.indeboekenkast.com
1
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Pierre MG Peeters
Gesponsord
Madison is de perfecte vrouw, met het perfecte gezin en het perfecte leven waar iedereen van droomt. Alleen is het één grote leugen... Schrijf je nu in voor de Hebban Leesclub.
