Fantastisch psychologisch thriller debuut!

14 jaar geleden verdween de 23 jarige studente Lena op onverklaarbare wijze zonder een enkel spoor achter te laten. Na 14 jaar zijn haar ouders nog steeds opzoek en de politie niets opgeschoten met deze zaak.

Totdat er een vrouw wordt aangereden, in het ziekenhuis belandt, heel erg lijkt op Lena en na ontwaken ook aangeeft Lena te heten.
Echter… ze heeft een dochtertje..

Al na het lezen van de proloog en het eerste hoofdstuk weet je het al; je moet door. Je moet begrijpen wat hier aan de hand is, wat er is gebeurd en wie nu eigenlijk de vrouw is die is aangereden en in het ziekenhuis is beland.

De synopsis klinkt te bizar voor woorden, zwaar, getraumatiseerd. En toch, toch is er iets dat maakt dat je dit verhaal wilt lezen.
‘Dag en Nacht’ van Romy Hausmann.

Het verhaal wordt verteld vanuit verschillende perspectieven; Lena, Jasmin, Hannah en Matthias.
Vanaf het moment dat de vrouw wordt gevonden, volgen de gebeurtenissen elkaar in rap tempo op en laat het verhaal je niet meer los.
Je duikt in een verhaal dat ondanks de complexiteit weg leest alsof het niets is.
Het psychologische aspect van dit verhaal is briljant en in sommige gevallen angstaanjagend.

In dit verhaal lees je mee met de gevoelens en gedachten van Lena en Jasmin en voel je de wanhoop die hen overvalt. Ook voel je de kracht van overleven en dit maakt dat dit verhaal levensecht aanvoelt.

Je voelt de wanhoop en de hoop van Matthias die jouw eigen gevoel overhoop gooit maar ook de wens om zijn dochter te vinden. Een wens die zo duidelijk overkomt dat je hem tot diep in je hart voelt binnendringen.

Je voelt de verwardheid van Hannah, een meisje dat niet beter weet en haar situatie raakt je tot op het bot. Omdat geen enkel kind zoiets zou mogen meemaken.

Deze thriller begint met de vondst van een vrouw, een heropening van een oude zaak en eindigt met een plot en een onverwachte wending die je niet ziet aankomen, totdat je bij de laatste hoofdstukken bent aanbeland.

Het is lang geleden dat ik een psychologische thriller heb gelezen die zo goed was, dat je het boek dichtslaat, je jezelf in de ogen wrijft en zegt: “wat?”.

De schrijfstijl van Romy is zo beeldend en gedetailleerd. Vooral wat betreft omgeving en emoties, dat het je vanaf de eerste pagina benauwd en aangrijpt.
Het gevoel alsof je gevangen zit en wilt vluchten maar niet kan. Absoluut geweldig!

Het verhaal zit technisch ook ontzettend goed in elkaar, het plot is werkelijk goed uitgewerkt! Alles klopt. Of toch niet?


Personages
Zoals aangegeven wordt het verhaal verteld vanuit verschillende perspectieven; Lena-Jasmin, Matthias de vader van Lena en Hannah.

Vooral de hoofdstukken van Hannah hebben grote indruk op mij gemaakt. Dit omdat je pas tegen het einde aan begrijpt hoe complex de situatie is en hoe beangstigend en bizar, als je de gedachten leest van een kind.
Romy heeft ongelooflijk werk geleverd wat haar personage betreft. Je zou eigenlijk bijna kunnen zeggen dat iemand echt een bizarre geest moet hebben om zoiets op te kunnen schrijven.
Hoe Romy zich zo heeft ingeleefd in dit personage is fenomenaal en geeft dit een extra naargeestige tintje aan dit verhaal!

Ook de wanhoop van Jasmin en haar benauwde situatie komen werkelijk over. Ook hierin is Romy niets tekort geschoten. Het voelt alsof je Jasmin bent. Je ziet en voelt wat zij meemaakt, alsof je er naast staat en in sommige gevallen zelfs alsof je haar bent.

Ook de hoofdstukken van Matthias zijn wonderbaarlijk te noemen.
Zelf vond ik hem persoonlijk een verschrikkelijk personage. Ik vond hem vervelend, irritant aanwezig. Toch is dat juist de bedoeling begreep ik achteraf. Hij is, zoals een ouder kan zijn na de verdwijning van een kind, getraumatiseerd en handelt niet vanuit redelijkheid.

Dit verhaal met deze personages lijkt te zijn geschreven door verschillende auteurs, juist vanwege de specifieke en gedetaileerde persoonlijkheden.
Des te geweldiger is het, dat het gaat om maar één auteur.
Een auteur die zichzelf zo goed kan inleven in een verhaal en haar personages dat het verhaal begint te leven en je niet meer los laat.


Conclusie
Dit is een debuut. Een debuut van Romy Hausmann.
Dit verhaal is wat mij betreft fenomenaal en mag het genre thriller met recht in grote letters op de cover neerzetten.
Als dit haar debuut is, dan ben ik nu al benieuwd naar haar volgende boeken.

Dit is een thriller die je in zijn greep houdt tot het einde. En zelfs nog daarna.
Een thriller die zo dichtbij komt en soms zo benauwend voelt dat de rillingen over je rug lopen.

Ik vond hem briljant. Ik kan niet anders dan dit geweldige boek 5 sterren geven!!