Een heerlijk begin van een nieuwe serie!

Hope Valentine, de jongste uit een gezin van 4 kinderen en een vierde generatie Valentine, kan niet wachten tot ze over een paar maanden 16 jaar wordt en zichzelf eindelijk, net als haar broer en zussen, in de spotlights kan zetten.
Als dochter van een filmregisseur en een actrice, weet ze als geen ander hoe je jezelf moet presenteren en hoe je moet omgaan met de pers. Of toch niet?

Omdat Hope nog niet mag deelnemen aan het beroemde leven dat de rest van de familie leidt, is ze vastbesloten eerst maar eens op zoek te gaan naar haar ware liefde. En de sterren beloven haar dat haar grote liefde zich recht onder haar neus bevindt. Ze moet hem alleen nog even tegen het lijf lopen.

Als Hope na een gebeurtenis de benen neemt en in een metro belandt, ontmoet ze Jamie. Ze weet het zeker, dit is hem.

Met het lezen van de synopsis kan het bijna niet anders dat je in het romantische leven van een tiener duikt die de wereld net even anders ziet dan al die anderen.
Als je dan ook nog eens het kind bent van beroemdheden, een goede achternaam hebt en zeker weet dat je zelf ook heel beroemd gaat worden, is het verhaal compleet.

Dit verhaal is er één van persoonlijke ontwikkeling en het leren kijken naar de wereld om je heen. Een verhaal van liefde en van dromen. Maar het leven van een tiener gaat niet altijd over rozen en de vraag is of Hope de waarheid onder ogen gaat zien.

Het verhaal begint direct met Hope en haar gedachten. Een typische tiener die onschuldig de wereld bekijkt en daarnaast haar naam absoluut eer aan doet. Wat overigens in het gehele boek terug te lezen is. Hope heeft hoop en dat heeft absoluut iets kinderlijks onschuldigs.
Maar ook Hope leert uiteindelijk harde levenslessen en het is aan haar de taak te kijken hoe hiermee om te gaan.


Schrijfstijl
De schrijfstijl van Holly Smale is zoals we van haar gewend zijn van haar eerdere boeken; vlot, energiek en leest gewoon heerlijk weg.

Het verhaal wordt verteld vanuit Hope en haar gedachten. Bijzonder aan deze schrijfwijze vond ik dat Hope alles vanuit het oogpunt bekijkt van een film en het regisseren daarvan. In het begin stoorde mij dit enorm. Het waarom kan ik niet goed uitleggen, maar ik denk dat het te maken heeft met de switch die de auteur steeds maakte.
Op het ene moment las je hoe Hope zich een situatie voorstelde als het een film geweest zou zijn, dan lees je haar gedachten en vervolgens wat er daadwerkelijk gebeurt, gezegd en gedaan wordt.
In het begin was dit voor mij enorm schakelen, maar verderop in het verhaal raak je er aan gewend en hoort het gewoon bij de hoofdpersoon. Juist door deze wijze van schijven besefte ik mijzelf dat ik mij meer ging inleven in Hope en haar persoonlijkheid.
Dus ja, een mooie toevoeging wat mij betreft!

De hoofdstukken beginnen veelal met stukjes uit horoscopen. In het begin vond ik dit wat kinderachtig overkomen. Ja het is natuurlijk een boek voor tieners, maar toch. Net als bij de gedachten van Hope, besef je uiteindelijk dat juist deze stukjes onderdeel zijn van haar persoonlijkheid en vond ik het een mooie toevoeging.

Het enthousiasme van de auteur is door het hele boek heen te lezen en dat maakt dat het hele verhaal zeer energiek aanvoelt! Ik heb er daardoor echt van kunnen genieten en niet kunnen stoppen met lezen. Je werd echt het verhaal in meegezogen alsof je je middenin een wervelwind bevond.


Personages
De hoofdpersoon, Hope, is een energieke tiener die de wereld door een roze bril bekijkt. Deels is dit haar persoonlijkheid, aan de andere kant heeft dit ook te maken met een zeer beschermde opvoeding en naïviteit. In het begin vond ik Hope irritant. Dit had vooral te maken met haar verkeerde woordgebruik waardoor zij nogal wat dom overkwam. (Sorry!). Als later in het verhaal meer verdieping komt rondom het personage Hope begrijp je waarom zij in het begin zo is neergezet.
Het verbaasde mij hoe ik mij vervolgens helemaal kon inleven in dit personage en ik voelde en leefde ontzettend mee met Hope.
Holly Smale heeft absoluut een mooi personage neergezet en absoluut heel veel aandacht besteed aan haar persoonlijkheid en aan het verhaal.

Hope heeft een broer en twee zussen. Max, Mercy en Faith. Allen hebben zij een eigen persoonlijkheid. Ook deze karakters zijn tot in de puntjes uitgewerkt en wat ik vooral heel mooi vond om te zien was dat ze geen van allen op elkaar lijken. Ze hebben allen hun eigen unieke persoonlijkheid en kijk op het leven. Er is dus absoluut aandacht besteed aan de uitwerking en de verdieping!

Een van de personages die we ook nog leren kennen is Jamie. Wat hield ik van dit personage in het begin en wat had ik een hekel aan hem aan het einde. Het gevoel dat de auteur je geeft in dit verhaal is zo fantastisch gedaan, dat ik alleen maar mijn complimenten kan geven.

Holly Smale heeft alle personages zodanig uitgewerkt dat ze allen een belangrijke rol hebben in het verhaal, maar daarnaast ook vooral in de ontwikkeling van Hope. Je ziet Hope door het verhaal heen groeien. Juist door deze personages.


Conclusie
‘Licht, Camera, Liefde’ is absoluut een boek voor degenen die houden van een dynamisch, energiek verhaal wat een goed einde kent maar ook nog wat vragen open laat.
Je ziet een jong meisje in korte tijd een groei doormaken in haar persoonlijke ontwikkeling waar je u tegen zegt. Daarnaast is het mooi om te lezen dat juist door haar positieve instelling, en daarbij haar naam recht aan doet, iemand toch kan veranderen zonder het kinderlijke onschuld te verliezen!

Ik ben van mening dat Holly Smale absoluut een gaaf eerste boek heeft geschreven van een nieuwe serie en ik ben absoluut benieuwd naar het vervolg!
Ik wil zeker weten hoe het afloopt met de Valentines!