Ochtendgloren

Zehlendorf - Berlijn, 1948

De wereld durft opnieuw te ademen nu de oorlog voorbij is maar deze laatste laat zichtbare sporen van vernieling na - veel gebouwen en wegen zijn stuk gebombardeerd en er heerst nog steeds chaos. De bevolking heeft honger en leeft in armoede. Ook Waldfriede heeft het moeilijk en krijgt geen financiële steun van het wederopbouwfonds. Dr Conradi laat dit niet zomaar gebeuren en hoopt de juiste contacten te leggen zodat gerechtigheid kan geschieden.

Toch is er over het algemeen terug hoop en de nieuwe groep verpleegsters in opleiding brengt frisse wind doorheen het ziekenhuis. Jonge mensen van verschillend komaf en uit diverse streken die het beste van zichzelf willen geven …
Een van hen is Christina, ze woont al enkele jaren in het ziekenhuis en wil dolgraag vroedvrouw worden. Zuster Hanna nam haar onder haar hoede toen ze als vluchtelinge in Waldfriede aankwam. Christina’s broer en vader zijn gesneuveld in de oorlog, haar moeder wordt nog vermist.

Dr Conradi krijgt de wijze raad om het ziekenhuis van voldoende proviand, medicijnen en materiaal te voorzien want de geschillen tussen de geallieerden en Sovjets zorgen voor moeilijkheden. Voor Christina’s vriendin en medestudente betekent dit een dramatisch einde aan haar opleiding.

Christina ontmoet Peter, een jonge man die handelt op de zwarte markt en technicus is op vliegbasis Tempelhof. Het duurt niet lang of die twee zijn tot over hun oren verliefd maar Christina draagt een geheim met zich mee en twijfelt over hun toekomstplannen.

De lieve Hanna komt uiteraard ook terug in beeld en ze staat nog steeds trouw aan de zij van Dr Louis C. Ze krijgt zware klappen - het gaat niet zo goed met haar vader en zelf is ze wat moe de laatste tijd. Hoeft ze zich zorgen te maken?

Ook zien we op privévlak veel gebeuren bij Dr Conradi. Hij denkt na over het naderend pensioen van zichzelf en collega’s en zoekt bekwame opvolgers. Maar is hij er klaar voor om Waldfriede en Hanna achter zich te laten?

Ochtendgloren bevat veel terugblikken, dit zowel over het ontstaan van Waldfriede en de eerdere personages die deel uit maakten van de ziekenhuisfamilie. De nieuwe personages en verwikkelingen maken het verhaal verder boeiend en leerrijk. Ze worden mooi in verband gebracht met enkele historische feiten zoals de opdeling van West- en Oost-Duitsland, de blokkades van de Sovjets als reactie op de invoer van de nieuwe munteenheid en de hulp via de Amerikaanse luchtbrug. De sfeer in het ziekenhuis is ook veel luchtiger geworden nu de oorlog voorbij is. Vooral op de kraamafdeling was het bijzonder druk door de vele geboortes.

Ochtendgloren is het 4de deel van de Waldfrieder-serie en we nemen hiermee ook definitief afscheid van Zuster Hanna, Dr Conradi en alle andere personages.
Het einde is prachtig maar ik hoop stiekem op een 5de deel …

Bedankt aan de schrijfster Corina Bomann om deze bestaande kroniek van het ziekenhuis nader te bekijken en deze prachtige historische serie met zoveel liefde en zorg op papier te zetten. Ik heb enorm genoten en geleerd van deze boeiende serie en kijk uit naar jouw andere verhalen.
Het fantastische vertaalwerk van Iris van der Blom en Lilian Caris hebben ervoor gezorgd dat ik deze serie in mijn eigen taal kon lezen.