De violiste van Auschwitz

Alma Rosé, dochter van de Joodse concertmeester van het Wiener Pfilharmoniker en zelf vioolvirtuoos werd onderschept door de Gestapo tijdens haar vlucht naar het neutrale Zwitserland en gedeporteerd richting Auschwitz Birekenau. Ze zat in blok 10 waar Dr Mengele, berucht als De Engel Des Doods, de meest gruwelijke experimenten op hen uitvoerde.

Ze werd herkend door de SS en ze kon haar lot veranderen door naar een viool te vragen … in een mum van tijd werd ze de nieuwe Kapo van het muziekblok, dirigente en verantwoordelijke van het vrouwenorkest.

Het kamp was een meedogenloze leraar. Er waren slechts twee keuzes: aanpassen of omkomen. Alma leerde snel en durfde het op te nemen tegen Dr Mengele. Ze eiste meer vrouwen zodat ze ze kon opleiden tot volwaardige muzikanten. Hij vond het intrigerend en zag het als een wetenschappelijk experiment. Door haar roekeloze dapperheid kon ze het leven van tal van vrouwen redden.

Alma werkte gewiekst samen met andere gevangenen en we krijgen een goed beeld over hoe het er aan toe ging in het Kanada district waar alles te verkrijgen was als je maar wist wie je kon vertrouwen en kon omkopen. Later ontmoette ze er pianist en verzetsman Miklos Steinberg die haar kracht, verlichting en liefde schonk.

Dit is mijn eerste kennismaking met schrijfster Ellie Midwood en ze verbluft me met dit ijzersterk verhaal. Ze spaart ons niet en brengt heel beeldend het lugubere kampleven terug tot leven. Ook schrijft ze heel gedetailleerd iedere emotie en gedachte van haar personages - als lezer beleef je dit alles vanop de eerste rij heel intens mee.

Dit soort verhalen lezen is geen pretje maar voelt voor mij als een must read, alleen al om Alma en anderen te eren die deze verschrikkingen al dan niet hebben overleefd. Ik verbaas me telkens aan hun onuitputtelijke energie en de wil om te overleven terwijl ik de wanhoop, angst en duisternis in hun doffe ogen lees.