Lezersrecensie
25 laatste zomers
#review #leestip
Twee mensen die niet méér van elkaar zouden kunnen verschillen, ontmoeten elkaar aan een meer bij een oude boerderij. De verteller, een mediadirecteur met een eindeloze to-dolijst, leidt een hectisch leven. Karl daarentegen, een eenvoudige aardappelboer, is dag na dag met zijn gewassen bezig en heeft daardoor alle tijd om over het leven na te denken en er onbekommerd van te genieten…
In ‘25 laatste zomers’ neemt Stephan Schäfer de tijd om zijn boodschap aan de lezer goed over te brengen. Zijn schrijfstijl is doordacht en reflectief- waardoor je al lezer nadenkt over je eigen leven, de waarde en vooral ook de invulling ervan.
Het is een oproep om te vertragen, om dankbaar te zijn en de eenvoud van het leven te omarmen. Het daagt uit om de essentie van het leven te (her)ontdekken en te disconnecteren - jezelf bewust loskoppelen van de druk die de maatschappij en de dagelijkse invloeden rondom je op je uitoefenen en de competitie erin te negeren zodat je stress kan vermijden en rust vindt in jezelf. Het (durven te) dromen herontdekken en doen waar je op dit moment echt zin in hebt ipv to do lijstjes af te vinken. Misschien start je écht nadenken over je (gemaakte) keuzes?
Het boek leert je om te onthaasten: genieten van de natuur, de frisse lucht, de rust, een wandeling, een leuke hobby, een goed boek, muziek of andere - het maakt op zich niet uit zolang je maar iets vindt waar jij je comfortabel bij voelt en het effectief doet voordat het te laat is …
Een duidelijke boodschap om bewust afstand te nemen van alle digitale communicatie om echte verbinding met anderen te maken. Oprechte aandacht voor elkaar - actief luisteren, zorgzaam en spontaan zijn. Een vriendelijk gebaar zonder de verwachting er iets voor terug te moeten krijgen zijn de dag van vandaag zeldzaam toch?
Dit debuut past in het genre healing fiction - het vertelt geen nieuwigheden maar draait om bewustwording en balans vinden. Een reis om de beste versie van jezelf te zijn. We weten hoe het moet maar nemen we er echt de tijd voor? Misschien wel, misschien niet of misschien te weinig ….
‘25 laatste zomers’ is simpel, mooi en troostend en gaf me een hartverwarmend gevoel.
Hartelijk dank om mijn recensie te lezen. Op Instagram vind je me terug onder het account Rebekka leest voor meer boekentips.
Twee mensen die niet méér van elkaar zouden kunnen verschillen, ontmoeten elkaar aan een meer bij een oude boerderij. De verteller, een mediadirecteur met een eindeloze to-dolijst, leidt een hectisch leven. Karl daarentegen, een eenvoudige aardappelboer, is dag na dag met zijn gewassen bezig en heeft daardoor alle tijd om over het leven na te denken en er onbekommerd van te genieten…
In ‘25 laatste zomers’ neemt Stephan Schäfer de tijd om zijn boodschap aan de lezer goed over te brengen. Zijn schrijfstijl is doordacht en reflectief- waardoor je al lezer nadenkt over je eigen leven, de waarde en vooral ook de invulling ervan.
Het is een oproep om te vertragen, om dankbaar te zijn en de eenvoud van het leven te omarmen. Het daagt uit om de essentie van het leven te (her)ontdekken en te disconnecteren - jezelf bewust loskoppelen van de druk die de maatschappij en de dagelijkse invloeden rondom je op je uitoefenen en de competitie erin te negeren zodat je stress kan vermijden en rust vindt in jezelf. Het (durven te) dromen herontdekken en doen waar je op dit moment echt zin in hebt ipv to do lijstjes af te vinken. Misschien start je écht nadenken over je (gemaakte) keuzes?
Het boek leert je om te onthaasten: genieten van de natuur, de frisse lucht, de rust, een wandeling, een leuke hobby, een goed boek, muziek of andere - het maakt op zich niet uit zolang je maar iets vindt waar jij je comfortabel bij voelt en het effectief doet voordat het te laat is …
Een duidelijke boodschap om bewust afstand te nemen van alle digitale communicatie om echte verbinding met anderen te maken. Oprechte aandacht voor elkaar - actief luisteren, zorgzaam en spontaan zijn. Een vriendelijk gebaar zonder de verwachting er iets voor terug te moeten krijgen zijn de dag van vandaag zeldzaam toch?
Dit debuut past in het genre healing fiction - het vertelt geen nieuwigheden maar draait om bewustwording en balans vinden. Een reis om de beste versie van jezelf te zijn. We weten hoe het moet maar nemen we er echt de tijd voor? Misschien wel, misschien niet of misschien te weinig ….
‘25 laatste zomers’ is simpel, mooi en troostend en gaf me een hartverwarmend gevoel.
Hartelijk dank om mijn recensie te lezen. Op Instagram vind je me terug onder het account Rebekka leest voor meer boekentips.
1
Reageer op deze recensie