Het niet altijd rooskleurige leven van een alleenstaande moeder

Na haar prachtig thrillerdebuut 'Zonder angst' heeft Inge van Prooijen zich gewaagd aan een kort verhaal 'Waar is Ivy?'

De cover spreekt al boekdelen : de babyroze kleur overheerst maar wordt verstoord door spetters bloed. Het lege bedje en de titel voorspellen niet veel goeds. De cover bezorgt je een koude rilling.

Het verhaal : Nu Lizzy onverwacht zwanger is, verlaat ze Engeland en gaat ze terug naar haar Nederlandse roots. Als alleenstaande mama heeft ze het niet altijd gemakkelijk. Ze werkt in de verpleging en heeft onregelmatige uren. Gelukkig kan ze altijd de hulp inroepen van haar buren Bert en Karin die altijd klaarstaan om op Ivy te passen. Wanneer Ivy 's nachts met een huilende baby een post op instagram doet waarin ze eerlijk is dat zij niet altijd op die mooie babyroze wolk drijft, krijgt ze heel veel reacties. Een agentschap pikt dit op en bieden haar een baan aan als mominfluencer. Verblind door het loon en ook het feit dat ze Ivy minder naar een oppas moet sturen, aanvaardt ze de baan. Een beetje onbezonnen want op de harde negatieve reacties had ze niet gerekend.
Wanneer ze dan op een dag ontdekt dat Ivy na haar middagdutje niet meer in bed ligt, slaan haar stoppen door. Wie heeft Ivy ontvoerd?

'Waar is Ivy?' is een kort verhaal dat je op een paar uur uit hebt. Het leest heel vlot, het verhaal zit goed in elkaar. Er zit een zo'n goede vaart in dat ik me toch bedenkingen maak of Inge er niet beter een langere thriller van gemaakt had. Ook al had ik wel meer over Lizzy willen lezen, toch heb ik ervan genoten.
Voor wie niet altijd veel tijd heeft om te lezen kan ik de korte verhalen van De Verhalenfabriek sterk aanbevelen, ideaal voor een paar uur leesplezier