Een thriller die leest als een trein!

Het boek is verdeeld in drie delen. Verder heeft wel een aantal wisselende perspectieven, maar doordat het heel verschillende personages zijn, raak je daar niet door in de war.

De schrijfstijl van Argylle is geraffineerd, waardoor je achteraf zegt: ja, daar moet wel een auteur met ervaring achter zitten. Het boek leest lekker weg, de zinnen zijn mooi en de woordkeuze is beeldend.

Het kost wat tijd om in het verhaal te komen, in eerste instantie is het door de personages en trage opbouw een kwestie van geduld hebben. Twijfel je of je wel of niet door moet lezen? Zeker doorlezen! Vanaf een bepaald punt leest het boek als een trein en doet het je inderdaad denken aan de meesterspionnen uit boeken en films van de vorige eeuw, zoals natuurlijk de onovertroffen 007. Het verhaal is mooi opgebouwd, al zitten er zeker ongeloofwaardige punten in. Dat geldt echter voor veel spionageromans en het doet niet af aan het verhaal.

Het boek is zeker meeslepend en tijdens het verhaal bouw je een band op met de hoofdpersonen, met name met Argylle, die wel de ster van de show is. Zijn verleden én heden worden mooi uitgediept, waardoor het personage echt karakter krijgt.

Komen er nog meer delen over Argylle? Er is voldoende ruimte voor, omdat de hoofdpersoon van het boek gedurende het hele verhaal een mysterieus tintje blijft houden. Count me in!