Mijn nieuwe, favoriete sportsromance!

Het bekende tennistoernooi Wimbledon neemt de hele wereld in beslag. Overal fans, journalisten en sportlawaai. Behalve bij haar. Flora heeft maar één doel: de drukte ontvluchten. Haar appartement verhuurt ze, zodat ze ergens anders in alle rust kan werken aan haar eigen creatieve project. Tot alles instort. Letterlijk. Ze heeft geen andere optie dan thuisblijven, maar wie neemt er op dat moment plaats op haar bank alsof hij de eigenaar is? Hallo Kieran, beroemde tennisspeler zonder manieren..

Ik weet nog goed dat ik dit boek voor het eerst voorbij zag komen. Serieus, wat een plaatje! Dit boek verdiende absoluut een plekje in mijn boekenkast, ook al heb ik eigenlijk helemaal niks met deze sport. Ik vind de cover gewoon zo mooi!

Zo verloor ik niet alleen mijn hart aan de cover, maar ook aan de personages, de setting en het verhaal. Wat heb ik ontzettend genoten, van begin tot eind. Dit is veruit mijn favoriete sportsromance tot nu toe. Ik word wel enthousiast van een passievolle, vurige man die helemaal gaat voor zijn sport. Stoer, sexy en vol ambitie. Sorry ijshockeymannen, maar Kieran steelt echt de show.

Er zit ook een mooie, diepere laag in het verhaal. Het draait niet alleen om Kieran en Flora, maar ook om persoonlijke worstelingen, ontrouw, verlies, familieproblemen en vervelende paparazzi die hun mening ongefilterd de wereld in slingeren. Wat dit boek voor mij extra bijzonder maakt, is de perfecte balans. De smutty scènes zijn heerlijk spicy, maar voegen ook écht iets toe. Helemaal anders dan bijvoorbeeld bij Icebreaker, waar het smutgehalte het verhaal bijna volledig opslokte (en niet op de beste manier). Hier versterken die scènes juist de band tussen Kieran en Flora. Mooi!

Ik vind het tegelijkertijd belangrijk dat als een auteur kiest voor bepaalde tropes, deze ook echt goed worden uitgewerkt. Niets zo jammer als een grumpy x sunshine die na één hoofdstuk al verwaterd. Gelukkig doet deze auteur dat hier heel goed. Ik heb echt hardop gelachen om deze personages, want Kieran.. Wat kun jij heerlijk grumpy zijn. De schrijfstijl leest trouwens ook als een trein. Dit is zo’n boek dat je – jammer genoeg – veel te snel uitleest. Kortom, ik ben écht super enthousiast en dit is absoluut mijn favoriet van deze maand. Het epiloog was misschien net iets te zoetsappig, maar hé.. Mij hoor je niet klagen! (: