Een mooi, vermakelijk romantasy verhaal!

Het verhaal draait rond Pandora, een vrouwelijk hoofdpersonage dat voor een tweede keer op sterven ligt en – hoe ironisch – gered wordt door De Dood. Hoe en waarom? Dat blijft voor haar, en ook voor ons als lezer, een mysterie. We gaan als lezer samen met Pandora op zoek naar antwoorden, want net als zij weten wij niet hoe ze daar terecht is gekomen. Het is een bijzondere manier van vertellen, wat voor spanning en tegelijkertijd verwarring kan zorgen. Hierom kan het begin wat onduidelijk aanvoelen, maar dit wordt naarmate het verhaal vordert beter.

De muze & de Dood valt onder het genre romantasy, een voor mij nog niet heel bekend genre. Dat komt omdat ik vaak de wereldopbouw in deze boeken wat ingewikkeld vindt, maar dat had ik hier helemaal niet. Ik snapte de wereld, omdat de auteur het ook klein heeft gehouden. Het speelt zich voornamelijk op dezelfde plaatsen af, wat voor echte romantasy-lezers misschien wat beperkt kan aanvoelen. Het is wel wanneer de auteur, Rani De Vadder, iets omschrijft het ook perfect gedetailleerd wordt gedaan. De beschrijvingen waren zo levendig dat het voelde alsof ik er daadwerkelijk was. Wat ik daarentegen wel jammer vond, is dat er weinig ruimte wordt gegeven aan andere personages. Er is, naast de twee hoofdpersonages, maar één ander ‘belangrijk’ personage. Helaas komt diegene maar relatief kort aan bod, terwijl ik er best wat meer over had willen lezen. Het draait hier dus vooral om de vurige relatie tussen de twee hoofdpersonages, maar hun dynamiek wist me wel te boeien van begin tot eind.

In mijn notities – iets wat ik altijd doe bij opvallend heden tijdens het lezen – heb ik geschreven dat een stukje van het verhaal gaat over sterrenkindjes. Een moeilijk onderwerp, wat de auteur ontzettend mooi heeft neergezet. Respectvol, intiem en emotioneel. Dit kan erg gevoelig liggen voor degene die dit zware verlies helaas hebben moeten meemaken, maar ik denk ook dat het erover lezen op deze manier aangenaam kan zijn, zoals een warme knuffel op een slechte dag. Petje af, Rani!

De schrijfstijl van de auteur is opmerkelijk, omdat het als poëtisch wordt omschreven. Dit is dan ook wel duidelijk merkbaar tijdens het lezen van het verhaal, maar absoluut niet storend. Ze doet dit op een fijne manier en zeker niet té.

Kortom, een vermakelijk verhaal, al is het fantasiegehalte minder uitgesproken dan je verwacht bij dit genre.

Rating: 3,5/5.