Lezersrecensie
Wie kun je vertrouwen? Spijt en schuld in een veelbelovende start.
Gebroken Engelen is het eerste deel van een nieuwe serie van de Amerikaanse thrillerauteur Karin Slaughter, vertaald door Ineke Lenting. Deze start voelt zowel vertrouwd als verrassend voor de lezer die – net als ik – al langer fan is van haar Will Trent-reeks. Nieuwe personages die je niet loslaten, gecombineerd met de herkenbare Slaughter stijl: toegankelijk, lekker door te lezen en zonder overdreven gruwelijkheden.
In Gebroken Engelen maken we kennis met Emmy Clifton. Een agent met een harde buitenkant, gevormd door haar achtergrond. Haar zoon Cole speelt aanvankelijk een kleinere rol, maar bloeit op in het tweede deel, waarin ook de onderlinge verhoudingen meer diepgang krijgen. En dan is er nog Jude, een fascinerende dame die een verrassende dynamiek brengt in het verhaal. Wie de dader is? Die kwam onverwachts, maar voor de scherpe lezer waren er wel degelijk kleine aanwijzingen verstopt!
Het verhaal speelt zich af rondom thema’s als vertrouwen, spijt en schuld. Wie draagt de verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt: de ouders, de kinderen, het dorp, of toch ‘wij allemaal’? De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd, met af en toe een vleugje humor. Zoals bijvoorbeeld in de dialoog tussen moeder en zoon. Emmy is wat vermoeid en haar zoon Cole vraagt: "Weet je zeker dat je het aankunt, mam?" "Niet om je te beledigen, maar je ziet er belabberd uit." Haar antwoord: "Ach, wat lief schat. Waarom borduur je dat niet op een kussen als Moederdagcadeau?"
Het aantal nieuwe gezichten is in het begin wat overweldigend. Je moet even doorbijten om iedereen op zijn plek te krijgen, maar daarna leest het verhaal heerlijk door. Naarmate je verder komt, krijgen de verschillende personages en verhaallijnen steeds meer betekenis. De onderlinge relaties blijken complexer dan je aanvankelijk dacht, dat belooft wat voor het vervolg! Laat Emmy, Cole, Jude en tante Millie maar terugkomen, want er zit nog genoeg in hun verleden (én toekomst) om te ontdekken.
Al met al toch 4 sterren voor deze thriller van Karin Slaughter. Een veelbelovende start van een gloednieuwe serie, die nieuwsgierig maakt en smaakt naar meer.
In Gebroken Engelen maken we kennis met Emmy Clifton. Een agent met een harde buitenkant, gevormd door haar achtergrond. Haar zoon Cole speelt aanvankelijk een kleinere rol, maar bloeit op in het tweede deel, waarin ook de onderlinge verhoudingen meer diepgang krijgen. En dan is er nog Jude, een fascinerende dame die een verrassende dynamiek brengt in het verhaal. Wie de dader is? Die kwam onverwachts, maar voor de scherpe lezer waren er wel degelijk kleine aanwijzingen verstopt!
Het verhaal speelt zich af rondom thema’s als vertrouwen, spijt en schuld. Wie draagt de verantwoordelijkheid voor wat er gebeurt: de ouders, de kinderen, het dorp, of toch ‘wij allemaal’? De spanning wordt zorgvuldig opgebouwd, met af en toe een vleugje humor. Zoals bijvoorbeeld in de dialoog tussen moeder en zoon. Emmy is wat vermoeid en haar zoon Cole vraagt: "Weet je zeker dat je het aankunt, mam?" "Niet om je te beledigen, maar je ziet er belabberd uit." Haar antwoord: "Ach, wat lief schat. Waarom borduur je dat niet op een kussen als Moederdagcadeau?"
Het aantal nieuwe gezichten is in het begin wat overweldigend. Je moet even doorbijten om iedereen op zijn plek te krijgen, maar daarna leest het verhaal heerlijk door. Naarmate je verder komt, krijgen de verschillende personages en verhaallijnen steeds meer betekenis. De onderlinge relaties blijken complexer dan je aanvankelijk dacht, dat belooft wat voor het vervolg! Laat Emmy, Cole, Jude en tante Millie maar terugkomen, want er zit nog genoeg in hun verleden (én toekomst) om te ontdekken.
Al met al toch 4 sterren voor deze thriller van Karin Slaughter. Een veelbelovende start van een gloednieuwe serie, die nieuwsgierig maakt en smaakt naar meer.
1
Reageer op deze recensie
