Een meesterlijk boek waar je stil van wordt

Het verhaal van Hannah volgt op het verhaal van Tomek. Zie mijn recensie voor meer informatie over het eerste boek van dit tweeluik. Hannah en Tomek zijn inmiddels onafscheidelijk. "Je hebt me vaak gevraagd waar ik dan was al die tijd, en wat ik deed. Nu is het moment gekomen om je dat te vertellen. Maar voordat ik begin aan het verhaal van mijn grote reis, moet je weten dat ik het nog nooit aan iemand anders heb vertelden dat ook nooit zal doen. Waarom zou ik? Ze zouden me toch niet geloven (...) Alleen jij zal me geloven, Tomek, na alles wat we samen hebben meegemaakt. Dit verhaal is het allermooiste cadeau dat ik je kan geven. (proloog, blz. 7)"
In 15 hoofdstukken 'luistert' de lezer 'mee' met wat Hannah vertelt aan Tomek. Af en toe herinnert ze de lezer er weer aan dat het om een terugblik gaat, door Tomek aan te spreken. Maar wat een vertelkunst en wat een sprankelende wendingen. De personages komen tot leven en zijn bijna allemaal warm en liefdevol, ook al lijkt het soms niet zo. Er verstrijkt heel wat tijd, voor Hannah maakt het schijnbaar geen verschil. Het is als een fata morgana in de woestijn. Was het echt of niet? Mourlevat verliest nergens de draad van het verhaal, maar maakt in dit boek grotere omwegen dan in Het verhaal van Tomek. Het draagt bij aan een nog sprookjesachtiger en boeiender verhaal.
Mourlevat levert met Het verhaal van Hannah een weergaloos sprookje op. Ook met de diversiteit in het boek zit het wel goed. Ik ken geen ander boek waarin echte lelijkerds, 100-jarigen en stille nomaden zo'n sympathieke rol krijgen!
In de epiloog rondt Hannah haar vertelling op meesterlijke wijze af met het volgens haar mooiste woord dat er bestaat: stilte.

Ik vind dit het beste boek tot nu toe dat ik van Jean-Claude Mourlevat heb gelezen. Net als het vorige boek, wil ik ouders en leerkrachten absoluut aanraden om het boek voor te lezen. Ook dit boek komt op voorleestempo beter tot zijn recht. Geniet ervan!