Geen spionagethriller

Jacques Deza (ook wel Jaime, Jacobo, of soms zelf Jack, afhankelijk van waar hij is en wie hij spreekt) heeft het talent om te zien of iemand in staat is tot kwaad, niet direct, maar ergens in de toekomst. Vanwege dt talent wordt hij gerekruteerd door een tak van de Britse geheime dienst.

Aha, een spionagethriller a la Ludlum dus. Da's helder.

Nou nee, want dat talent is slechts een kapstok waar Marias zijn verhaal aan ophangt. Dat verhaal is veel meer gericht op de zoektocht van Jaime naar zichzelf. Gaandeweg ontdekt hij waar hij staat, zijn standpunten, waarden en normen.

De gehele trilogie is een overpeinzing over goed tegenover kwaad, vertellen tegenover zwijgen, handelen tegenover passiviteit. Het grootste deel van het boek bestaat Jaime's gedachten over bovenstaande onderwerpen. De weinige momenten van actie in het boek slaan daardoor in als een bom.

De hele trilogie bevat ruim 1300 bladzijdes, maar zo voelt het niet. Voor je het weet ben je zo gegrepen dat je weer 100 bladzijdes verder bent. Dat zal mede komen door de prachtige stijl van Javier Marias. Lange, maar toch goedlopende zinnen.

Wat mij betreft moet je dit boek gelezen hebben. Jouw gezicht morgen staat zeker in mijn top tien van beste boeken die ik ooit heb gelezen.