Lezersrecensie
Wat de regen niet kon wissen.
Titel: Ze danste in de regen
Oorspronkelijke titel : Mormor danset i regnet
Auteur: Trude Teige
Uitgeverij: Ambo/Anthos Amsterdam
Serie:/
Publicatiedatum: 25/04/2025
ISBN: 978 90 263 6995 7 (boek)
Aantal bladzijden: 331
Vertaling: uit het Noors door Erica Weeda
Het is een ontroerende roman over familiegeheimen, verloren liefde en de sporen die het verleden nalaat. De Noorse auteur Trude Teige verweeft heden en verleden tot een meeslepend verhaal dat zich uitstrekt van een klein eiland in Noorwegen tot het verwoeste Duitsland vlak na de Tweede Wereldoorlog. De Nederlandse vertaling is van de hand van Erika Weeda en verscheen bij ambo/anthos Amsterdam. Bedankt VBK voor dit recensie-exemplaar.
Trude Teige (°1960) groeide op aan de kust van Møre og Romsdal in Noorwegen. Ze werkte jarenlang als journalist, politiek verslaggever en nieuwslezeres bij de Noorse omroep TV2. In 2002 debuteerde ze als schrijfster met een historische roman, en brak later door met haar populaire reeks misdaadboeken rond journaliste Kajsa Coren. In totaal verkocht ze al meer dan 160.000 exemplaren van haar werk.
Voor Ze danste in de regen verdiepte ze zich in getuigenissen van vrouwen die na WOII als "moffenmeiden" werden gestigmatiseerd en hun Noorse nationaliteit verloren.
Na het overlijden van haar grootouders erft Juni hun huis op een klein Noors eiland. Tijdens het opruimen ontdekt ze een foto van haar grootmoeder als jonge vrouw samen met een Duitse soldaat, en een brief uit 1946. Omdat haar moeder inmiddels overleden is, kan Juni haar niets meer vragen, maar ze weet wel dat de relatie tussen haar moeder en grootmoeder altijd overschaduwd werd door iets onuitgesproken. Heeft de foto hiermee te maken? En wat verzwijgt haar familie al die jaren?
De zoektocht naar antwoorden leidt haar naar Berlijn en vervolgens naar Demmin, een stadje in voormalig Oost-Duitsland waar zich in mei 1945 verschrikkelijke dingen afspeelden toen het Rode Leger oprukte. Wat begint als een persoonlijke speurtocht naar een verborgen liefdesverhaal, wordt al snel een confrontatie met verzwegen geschiedenissen, wreedheden en de langetermijngevolgen van oorlog voor vrouwen en families. Juni ontdekt dat het verleden van haar grootmoeder, niet alleen bepalend was voor haar moeder, maar ook voor haar eigen kijk op liefde, afkomst en vergeving.
Juni vormt het hart van het verhaal: een jonge vrouw die na het overlijden van haar grootouders hun huis op een afgelegen Noors eiland erft. Zelf worstelend met vragen over haar afkomst en gemis, vindt ze tussen de bezittingen een oude foto van haar grootmoeder Tekla met een Duitse soldaat, samen met een brief uit 1946. Die ontdekking zet haar op het spoor van een verzwegen verleden, dat haar meer raakt dan ze ooit had kunnen vermoeden.
Tijdens haar zoektocht krijgt ze hulp van Georg, een bedachtzame geschiedenisstudent die werkt aan zijn scriptie. Met zijn toegang tot interviews en archieven helpt hij haar niet alleen antwoorden te vinden, maar wordt hij gaandeweg ook een vertrouwenspersoon. Samen ontdekken ze de vergeten verhalen van Noorse vrouwen die tijdens de oorlog liefhadden tegen beter weten in, en daarvoor een hoge prijs betaalden.
Ik wil toch even benadrukken dat, hoewel Ze danste in de regen een roman is, het verhaal stevig verankerd is in historische feiten. Aangemoedigd door een collega-auteur dook Teige in deze vergeten geschiedenis. Ze kreeg toegang tot ongepubliceerde interviews en verdiepte zich onder meer in de gebeurtenissen in het Duitse Demmin, waar het Rode Leger in mei 1945 grote wreedheden beging, iets waar zelfs in Duitsland lang over gezwegen werd.
Het verhaal wisselt tussen verleden en heden, wat het een boeiende dualtime-structuur geeft. Trude Teige heeft zich duidelijk diep ingewerkt in de geschiedenis van de oorlog, wat het verhaal extra geloofwaardig en aangrijpend maakt. De hoofdstukken zijn kort en overzichtelijk, en het deel dat zich in het verleden afspeelt is gedrukt in een ander lettertype. Dat vond ik in het begin wat wennen, zelfs een beetje storend, maar het helpt wel om de verschillende tijdslagen duidelijk uit elkaar te houden.
De hoofdstukken waarin de oorlogswreedheden beschreven worden, raakten me diep en maakten het lezen soms zwaar, maar juist die eerlijkheid en openheid geven het boek enorme kracht. Trude Teige slaagt erin om met respect en diepgang een vergeten stukje geschiedenis tot leven te brengen, zonder het zwaarmoedig te maken. Het verhaal grijpt je bij de keel en laat je nog lang nadenken over de gevolgen van oorlog op gewone mensen. Dit is een indrukwekkend en aangrijpend boek dat ik zonder twijfel een 5 sterren geef.
Oorspronkelijke titel : Mormor danset i regnet
Auteur: Trude Teige
Uitgeverij: Ambo/Anthos Amsterdam
Serie:/
Publicatiedatum: 25/04/2025
ISBN: 978 90 263 6995 7 (boek)
Aantal bladzijden: 331
Vertaling: uit het Noors door Erica Weeda
Het is een ontroerende roman over familiegeheimen, verloren liefde en de sporen die het verleden nalaat. De Noorse auteur Trude Teige verweeft heden en verleden tot een meeslepend verhaal dat zich uitstrekt van een klein eiland in Noorwegen tot het verwoeste Duitsland vlak na de Tweede Wereldoorlog. De Nederlandse vertaling is van de hand van Erika Weeda en verscheen bij ambo/anthos Amsterdam. Bedankt VBK voor dit recensie-exemplaar.
Trude Teige (°1960) groeide op aan de kust van Møre og Romsdal in Noorwegen. Ze werkte jarenlang als journalist, politiek verslaggever en nieuwslezeres bij de Noorse omroep TV2. In 2002 debuteerde ze als schrijfster met een historische roman, en brak later door met haar populaire reeks misdaadboeken rond journaliste Kajsa Coren. In totaal verkocht ze al meer dan 160.000 exemplaren van haar werk.
Voor Ze danste in de regen verdiepte ze zich in getuigenissen van vrouwen die na WOII als "moffenmeiden" werden gestigmatiseerd en hun Noorse nationaliteit verloren.
Na het overlijden van haar grootouders erft Juni hun huis op een klein Noors eiland. Tijdens het opruimen ontdekt ze een foto van haar grootmoeder als jonge vrouw samen met een Duitse soldaat, en een brief uit 1946. Omdat haar moeder inmiddels overleden is, kan Juni haar niets meer vragen, maar ze weet wel dat de relatie tussen haar moeder en grootmoeder altijd overschaduwd werd door iets onuitgesproken. Heeft de foto hiermee te maken? En wat verzwijgt haar familie al die jaren?
De zoektocht naar antwoorden leidt haar naar Berlijn en vervolgens naar Demmin, een stadje in voormalig Oost-Duitsland waar zich in mei 1945 verschrikkelijke dingen afspeelden toen het Rode Leger oprukte. Wat begint als een persoonlijke speurtocht naar een verborgen liefdesverhaal, wordt al snel een confrontatie met verzwegen geschiedenissen, wreedheden en de langetermijngevolgen van oorlog voor vrouwen en families. Juni ontdekt dat het verleden van haar grootmoeder, niet alleen bepalend was voor haar moeder, maar ook voor haar eigen kijk op liefde, afkomst en vergeving.
Juni vormt het hart van het verhaal: een jonge vrouw die na het overlijden van haar grootouders hun huis op een afgelegen Noors eiland erft. Zelf worstelend met vragen over haar afkomst en gemis, vindt ze tussen de bezittingen een oude foto van haar grootmoeder Tekla met een Duitse soldaat, samen met een brief uit 1946. Die ontdekking zet haar op het spoor van een verzwegen verleden, dat haar meer raakt dan ze ooit had kunnen vermoeden.
Tijdens haar zoektocht krijgt ze hulp van Georg, een bedachtzame geschiedenisstudent die werkt aan zijn scriptie. Met zijn toegang tot interviews en archieven helpt hij haar niet alleen antwoorden te vinden, maar wordt hij gaandeweg ook een vertrouwenspersoon. Samen ontdekken ze de vergeten verhalen van Noorse vrouwen die tijdens de oorlog liefhadden tegen beter weten in, en daarvoor een hoge prijs betaalden.
Ik wil toch even benadrukken dat, hoewel Ze danste in de regen een roman is, het verhaal stevig verankerd is in historische feiten. Aangemoedigd door een collega-auteur dook Teige in deze vergeten geschiedenis. Ze kreeg toegang tot ongepubliceerde interviews en verdiepte zich onder meer in de gebeurtenissen in het Duitse Demmin, waar het Rode Leger in mei 1945 grote wreedheden beging, iets waar zelfs in Duitsland lang over gezwegen werd.
Het verhaal wisselt tussen verleden en heden, wat het een boeiende dualtime-structuur geeft. Trude Teige heeft zich duidelijk diep ingewerkt in de geschiedenis van de oorlog, wat het verhaal extra geloofwaardig en aangrijpend maakt. De hoofdstukken zijn kort en overzichtelijk, en het deel dat zich in het verleden afspeelt is gedrukt in een ander lettertype. Dat vond ik in het begin wat wennen, zelfs een beetje storend, maar het helpt wel om de verschillende tijdslagen duidelijk uit elkaar te houden.
De hoofdstukken waarin de oorlogswreedheden beschreven worden, raakten me diep en maakten het lezen soms zwaar, maar juist die eerlijkheid en openheid geven het boek enorme kracht. Trude Teige slaagt erin om met respect en diepgang een vergeten stukje geschiedenis tot leven te brengen, zonder het zwaarmoedig te maken. Het verhaal grijpt je bij de keel en laat je nog lang nadenken over de gevolgen van oorlog op gewone mensen. Dit is een indrukwekkend en aangrijpend boek dat ik zonder twijfel een 5 sterren geef.
1
Reageer op deze recensie
