Van onbewoonbaar naar bewoonbaar

Persoonlijk heb ik enorm genoten van de Netflix-serie The 100.
Ik was dan dus ook enorm benieuwd naar de boeken.
Ben jij ook benieuwd wat ik van deel één vond? Lees dan snel verder

In deel één van deze serie leer je de personages Clarke, Bellamy, Glass en Wells kennen.
Zij hebben ieder hun eigen verhaal en hun eigen verleden wat ze met zich meedragen. Dit vond ik dan om te beginnen ook erg prettig aan dit verhaal. Doordat de auteur vaak ingaat op het verleden van de personages leer je deze ook echt beter kennen, maar ook hun redenen waarom zij wel of juist niet naar de aarde worden gestuurd.
Ik vond het verleden in sommige opzichten zelfs boeiender dat het heden van het verhaal.
Het heden vond ik op sommige vlakken wat minder uitgewerkt en er zat wat minder spanning in dan in het verleden.

Ik heb denk ik 1,5 jaar geleden de volledige serie gekeken. Deze vond ik op vele vlakken toch echt niet vergelijkbaar met het boek.
Sommige gebeurtenissen kwamen vanuit de serie voor mij niet bekend voor, maar dit vond ik verder ook niet storend.
Het boek was wel net zo gedetailleerd als de serie, waardoor het verhaal een erg prettige en levendige ervaring met zich meebracht.
Vaak als ik eerst een serie of een film kijk en dan pas het boek lees heb ik al een heel beeld bij het boek qua personages en dergelijke.
Dat had ik bij dit boek totaal niet. Misschien komt het omdat het al een tijdje geleden is dat ik de serie heb gekeken. Ik vond dit ook wel prettig zodat ik het boek op een nieuwe manier ervaarde en niet een grote vergelijking kon maken met de serie.

De schrijfstijl vond ik erg vlot en ook jeugdig.
Het verhaal vond ik persoonlijk lekker weglezen. Het is een verhaal waarbij je niet al te veel hoeft na te denken, maar wel je wel echt van kunt genieten.
Er kwam ook toch nog wel wat romantiek in voor. Dit had ik in eerste instantie niet verwacht, maar ik vond het eigenlijk wel een leuke toevoeging aan het boek. De 100 is natuurlijk best wel een zwaar verhaal, maar de romantiek die er af en toe tussen door kwam maakte het verhaal op sommige vlakken wat luchtiger.
De hoofstukken waren ook van een prima aantal pagina’s. Doordat je het verhaal ook vanuit meerdere personages leest vond ik het verhaal geen enkel moment saai of eentonig.

Helaas vond ik het echte einde van dit verhaal wat minder.
Vooral de laatste pagina vond ik wat afgeraffeld en onverwacht. Ik had wel verwacht dat het een open einde zou zijn, maar ik vond dit einde niet heel goed bij het verhaal passen.

Ik heb echt enorm genoten van dit boek. Ik wil echt iedere YA-liefhebber, of liefhebber van de Netflix-serie aanraden om dit boek te lezen.
Hopelijk kan ik snel beginnen aan deel twee van deze serie.