Vlot geschreven verhaal, helaas een iets minder vlot einde

Het verhaal & de schrijfstijl
Het verhaal gaat in grote lijnen over Tess en haar dochter Poppy die door onverklaarbare redenen thuiskomt met een duistere tekening en vreemde taal begint uit te slaan.
Ik vond dit persoonlijk een vrij krachtige opzet van het verhaal. Hierdoor werd het eigenlijk al direct voor mij duidelijk dat het ging om een psychologische thriller met een heftig verhaal.
Ik vond het begin van het verhaal vrij goed neergezet, want hierin werden de belangrijke personages ook vrij goed geïntroduceerd en werd de rode draad binnen het verhaal ook direct duidelijk.

In het middenstuk gaat Tess voornamelijk op onderzoek uit over wat Poppy gezien kan hebben en waardoor zij zulke bijzondere maar ook heftige taal gebruikt.
Het middenstuk verliep daardoor ook vrij vlot, waardoor het verhaal erg prettig las en niet gemakkelijk was weg te leggen.
Er heerste een bepaalde spanning over het gehele verhaal, waardoor het verhaal een prettige leeservaring had.
Het verhaal was vrij gedetailleerd beschreven waardoor het verhaal wel duidelijk was waar het om draaide en hoe het verhaal zich ontwikkelde.
Het voelde voor mij als een mysterieus verhaal wat ook niet voorspelbaar was.
Het was moeilijk om in een bepaalde richting te denken qua dader en hoe de situatie rondom Poppy is ontstaan.

Het verhaal is ook geschreven vanuit Tess. Ik vond dit niet storend, omdat het verhaal eigenlijk ook om haar draait. Wel had ik misschien een extra perspectief ook interessant gevonden, maar ik vond het niet storend voor de leeservaring.

Een oprecht minpunt aan het verhaal vond ik toch wel het einde.
Dit was voor mijn gevoel een afgeraffeld en niet goed uitgewerkt einde.
De dader had ik dan echt niet verwacht, dus dit vond ik dan wel weer goed verwerkt.
Maar verder zat ik na de bekendmaking van de dader nog met redelijk wat onbeantwoorde vragen.
Vooral of de dader nu ook echt de dader is, en hoe het hiermee verder gaat.
Het laatste hoofdstuk vond ik dan wel weer een prettiger hoofdstuk, omdat hiermee de situatie rondom Poppy een beetje gerustgesteld werd.
Wel had ik het fijner gevonden dat het einde in zijn totaliteit beter was uitgewerkt.

De personages
Het verhaal draait voornamelijk om het personage van Tess.
Ik vond persoonlijk dat het personage van Tess genoeg diepgang had, waardoor het niet storend was dat er ook enkel vanuit haar personage werd geschreven.
Het personage van Tess kwam op mij erg krachtig over. Het was erg duidelijk wat Tess wilde bereiken met haar zoektocht. Ook al geloofde niemand haar, ze weigerde om op te geven.

Ik vond het personage van Poppy ook erg boeiend om over te lezen.
De uitspraken die Poppy had waren wel heftig voor een kind van haar leeftijd. Ik vond het dan ook interessant om te ontdekken waarom zij deze uitspraken had, en vooral waar haar bijzondere tekening vandaan kwam.

Verder zaten er redelijk wat personages in het verhaal zoals Jason, Aiden, Bernie en Laurie. Deze personages bleven een beetje “oppervlakkig”, uitgezonderd Jason. Wel gaven zij een goede diepgang aan het verhaal waardoor er ook goede ontwikkelingen in zaten.
Het karakter van de “dader” had voor mij wel wat beter uitgewerkt mogen worden, zodat ik ook wat meer over hem te weten zou komen.

Conclusie
Ik wil Ambo Anthos bedanken voor het toesturen van het digitale recensie exemplaar.
Ik heb met veel plezier dit verhaal gelezen. Persoonlijk had ik wel wat meer verwacht van Nicci French, maar het verhaal heeft mij zeker niet teleurgesteld.