Lezersrecensie
Gemiste kans
Dit boek heb ik gelezen voor de Sterrenthriller Leesclub van Luitingh Sijthoff.
Nogmaals dank dat ik mocht deelnemen aan deze leesclub.|
De flaptekst kwam voor mij veelbelovend over. Ik verwachte veel spanning, maar helaas heeft het verhaal mij over het algemeen teleurgesteld.
Over het algemeen vond ik het verhaal erg chaotisch en rommelig. Voor mijn gevoel zat er geen goed lopende lijn in het verhaal, en liepen de hoofdstukken niet goed in elkaar over.
Ik had dan ook in het begin erg veel moeite om in het verhaal te komen.
De auteur maakt in dit verhaal veel gebruik van bijnamen en dit vond ik vrij verwarrend. Ik heb tijdens het lezen een notitieblaadje aangemaakt met de personages en hun bijnamen, omdat ik anders niet meer wist over wie er nu gesproken werd.
Het verhaal wisselde ook vrij veel af in snelheid. Aan het begin van deel 2 zat ik er helemaal in, en werd het verhaal ook langzaamaan duidelijk. Toen had ik gelukkig weer een goed gevoel over het verhaal.
Helaas ging de snelheid van het verhaal weer achteruit hoe verder ik in deel 2 kwam. Deel 3 was de afrondende fase en de ontknoping van het verhaal. Dit vond ik wel weer interessant, maar deze had voor mij ook wel weer eerder mogen komen. De auteur had voor mijn gevoel net wat teveel overbodige informatie in het verhaal geplaatst waardoor het verhaal soms zo langdradig was.
Soms dacht ik ook: “Wat heb ik eigenlijk gelezen?”
Ik vond het personage van inspecteur Wu wel enorm leuk. Hij bracht ook wat humor in het verhaal, en zijn karakter werd naarmate het verhaal volgde ook steeds duidelijker. De overige personages vond ik oke. Niet enorm geweldig maar ook niet enorm slecht. Ik vond het wel leuk dat er bij Wu en Alex eetmomenten in het verhaal gebracht werden. Dit maakte het voor mijn gevoel net wat luchtiger maar ook levendiger.
De andere personages vond ik moeilijk van elkaar te onderscheiden, omdat veel namen op elkaar lijken en ze ook bijnamen hadden. Pas richting het einde kreeg ik in de gaten wie welke bijnaam had, en wat nou zijn of haar rol was in het complete verhaal.
De Sluipschutter is het begin van een serie, maar helaas blijft het voor mij bij dit boek. Het verhaal heeft mij niet genoeg getriggerd om de andere delen in de toekomst te willen lezen.
Nogmaals dank dat ik mocht deelnemen aan deze leesclub.|
De flaptekst kwam voor mij veelbelovend over. Ik verwachte veel spanning, maar helaas heeft het verhaal mij over het algemeen teleurgesteld.
Over het algemeen vond ik het verhaal erg chaotisch en rommelig. Voor mijn gevoel zat er geen goed lopende lijn in het verhaal, en liepen de hoofdstukken niet goed in elkaar over.
Ik had dan ook in het begin erg veel moeite om in het verhaal te komen.
De auteur maakt in dit verhaal veel gebruik van bijnamen en dit vond ik vrij verwarrend. Ik heb tijdens het lezen een notitieblaadje aangemaakt met de personages en hun bijnamen, omdat ik anders niet meer wist over wie er nu gesproken werd.
Het verhaal wisselde ook vrij veel af in snelheid. Aan het begin van deel 2 zat ik er helemaal in, en werd het verhaal ook langzaamaan duidelijk. Toen had ik gelukkig weer een goed gevoel over het verhaal.
Helaas ging de snelheid van het verhaal weer achteruit hoe verder ik in deel 2 kwam. Deel 3 was de afrondende fase en de ontknoping van het verhaal. Dit vond ik wel weer interessant, maar deze had voor mij ook wel weer eerder mogen komen. De auteur had voor mijn gevoel net wat teveel overbodige informatie in het verhaal geplaatst waardoor het verhaal soms zo langdradig was.
Soms dacht ik ook: “Wat heb ik eigenlijk gelezen?”
Ik vond het personage van inspecteur Wu wel enorm leuk. Hij bracht ook wat humor in het verhaal, en zijn karakter werd naarmate het verhaal volgde ook steeds duidelijker. De overige personages vond ik oke. Niet enorm geweldig maar ook niet enorm slecht. Ik vond het wel leuk dat er bij Wu en Alex eetmomenten in het verhaal gebracht werden. Dit maakte het voor mijn gevoel net wat luchtiger maar ook levendiger.
De andere personages vond ik moeilijk van elkaar te onderscheiden, omdat veel namen op elkaar lijken en ze ook bijnamen hadden. Pas richting het einde kreeg ik in de gaten wie welke bijnaam had, en wat nou zijn of haar rol was in het complete verhaal.
De Sluipschutter is het begin van een serie, maar helaas blijft het voor mij bij dit boek. Het verhaal heeft mij niet genoeg getriggerd om de andere delen in de toekomst te willen lezen.
1
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Sharon8
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
