Lezersrecensie
Iedereen heeft iets te verbergen
Geheimen zijn geen uitzondering in Withered Vale. In Iets te verbergen neemt Jo Spain de lezer mee in het wel en wee van een ogenschijnlijk keurige woonwijk.
Olive wordt dood aangetroffen in haar eigen woning. De bewoners van de wijk Withered Vale reageren geschokt, wanneer blijkt dat Olive al drie maanden dood in haar huis lag. Niemand heeft iets gemerkt en dat is precies wat de politie verbaast. Hoe kan niemand, in een wijk met maar zeven huizen, merken dat één van hun buren al drie maanden niet gezien is.
Rechercheurs Frank Brazil en Emma Child starten een onderzoek naar de dood van Olive. Is ze een natuurlijke dood gestorven, of is er kwade opzet in het spel. De buren van Olive zijn niet echt open als het gaat om het delen van informatie.
“Zodra ik de naakte, bijna dierlijke angst op Alisons gezicht zag toen ik haar dat zei in de winkel, besefte ik dat ik de situatie dramatisch verkeerd had ingeschat.” Jo Spain
Hoe meer Frank en Emma te weten komen over de bewoners, hoe meer ze twijfelen over hun oprechtheid. Iedereen lijkt wel iets tegen Olive te hebben. Niemand lijkt echt ongelukkig over haar dood. Kunnen Frank en Emma, tussen alle leugens, de waarheid ontrafelen?
Jo Spain heeft in Iets te verbergen een kleine gemeenschap gecreëerd met een heel divers gezelschap. De bewoners zijn zo verschillend, dat ze helemaal niets gemeen lijken te hebben.
Een voor een worden de bewoners ontleed en worden stukjes van hun geheimen prijsgegeven. Jo Spain laat je twijfelen over het feit of de dood van Olive wel een natuurlijke was. Zeker naarmate je meer te weten komt over de bewoners en hun verstandhouding met Olive.
De hele setting is zo goed weergegeven dat ik het wijkje al helemaal voor me zag. Je ziet in gedachten de bewoners naar elkaar gluren. Ze denken onzichtbaar te zijn achter de muren van hun huis, maar er zijn mensen die dingen weten. Je waant je een toeschouwer in een wijk waar iedereen zich vreemd gedraagt.
Iets te verbergen is vooral spannend door de manier waarop het verhaal is opgebouwd. Niet zozeer door wat er gezegd wordt, maar juist door wat er niet gezegd wordt. Het feit dat het verhaal ook gedeeltelijk vanuit het oogpunt van Olive wordt verteld, vergroot de ongrijpbaarheid van het hoe en wat.
Jo Spain heeft met Iets te verbergen een fascinerend boek met een verrassend einde geschreven. Van mij krijgt Iets te verbergen 4 sterren.
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com
Olive wordt dood aangetroffen in haar eigen woning. De bewoners van de wijk Withered Vale reageren geschokt, wanneer blijkt dat Olive al drie maanden dood in haar huis lag. Niemand heeft iets gemerkt en dat is precies wat de politie verbaast. Hoe kan niemand, in een wijk met maar zeven huizen, merken dat één van hun buren al drie maanden niet gezien is.
Rechercheurs Frank Brazil en Emma Child starten een onderzoek naar de dood van Olive. Is ze een natuurlijke dood gestorven, of is er kwade opzet in het spel. De buren van Olive zijn niet echt open als het gaat om het delen van informatie.
“Zodra ik de naakte, bijna dierlijke angst op Alisons gezicht zag toen ik haar dat zei in de winkel, besefte ik dat ik de situatie dramatisch verkeerd had ingeschat.” Jo Spain
Hoe meer Frank en Emma te weten komen over de bewoners, hoe meer ze twijfelen over hun oprechtheid. Iedereen lijkt wel iets tegen Olive te hebben. Niemand lijkt echt ongelukkig over haar dood. Kunnen Frank en Emma, tussen alle leugens, de waarheid ontrafelen?
Jo Spain heeft in Iets te verbergen een kleine gemeenschap gecreëerd met een heel divers gezelschap. De bewoners zijn zo verschillend, dat ze helemaal niets gemeen lijken te hebben.
Een voor een worden de bewoners ontleed en worden stukjes van hun geheimen prijsgegeven. Jo Spain laat je twijfelen over het feit of de dood van Olive wel een natuurlijke was. Zeker naarmate je meer te weten komt over de bewoners en hun verstandhouding met Olive.
De hele setting is zo goed weergegeven dat ik het wijkje al helemaal voor me zag. Je ziet in gedachten de bewoners naar elkaar gluren. Ze denken onzichtbaar te zijn achter de muren van hun huis, maar er zijn mensen die dingen weten. Je waant je een toeschouwer in een wijk waar iedereen zich vreemd gedraagt.
Iets te verbergen is vooral spannend door de manier waarop het verhaal is opgebouwd. Niet zozeer door wat er gezegd wordt, maar juist door wat er niet gezegd wordt. Het feit dat het verhaal ook gedeeltelijk vanuit het oogpunt van Olive wordt verteld, vergroot de ongrijpbaarheid van het hoe en wat.
Jo Spain heeft met Iets te verbergen een fascinerend boek met een verrassend einde geschreven. Van mij krijgt Iets te verbergen 4 sterren.
Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.com
1
Reageer op deze recensie
