Lezersrecensie
Warmte in tijden van eenzaamheid
Als de gevolgen van de beginnende oorlog het gezin van de jonge tiener Lisa treffen, nemen haar ouders een moeilijk besluit. Lisa gaat met een kindertransport mee naar Engeland zodat ze daar veilig is. Na een moeilijk beginperiode lijkt Lisa haar draai te vinden bij haar gastgezin. Ze sluit vriendschap met de dubieuze Heinrich die in zich in Londen Engeland is gaan noemen toen hij net als zij naar Engeland kwam.
Dan treft de oorlog ook Londen. Lisa raakt gewond tijdens een bombardement. Als zij ontwaakt weet zij niet langer wie zij is. Om haar opnieuw in veiligheid te brengen krijgt zij een nieuw pleeghuis op het Engelse platteland. Het kost haar erg veel moeite om zichzelf te hervinden.
Het meisje zonder naam is een warm verhaal over de eenzaamheid van de oorlog voor een kind. Ondanks de pesterijen van met name leeftijdgenoten treft Lisa alleen maar genegenheid en begrip voor haar situatie. Ze wordt met goedheid omringt in een afschuwelijke tijd.
Diny Costeloe hanteert een eenvoudige schrijfwijze, korte zinnen zonder al te moeilijk woorden. Met veel aandacht worden de personages beschreven. De lezer ziet Lisa opgroeien van onzekere, eenzame tiener tot adolescent. De pleegouders gaan leven door de achtergrond die de auteur hen meegeeft. Toch mist er diepgang in het verhaal. De verschrikkingen van de tijd lijken voort te kabbelen. De emotionele gebeurtenissen lijken geen enkele keer intens.
Ondanks dit gemis is Het meisje zonder naam Een verhaal dat getuigt van de goedheid van de mens in tijden van verschrikking.
Dan treft de oorlog ook Londen. Lisa raakt gewond tijdens een bombardement. Als zij ontwaakt weet zij niet langer wie zij is. Om haar opnieuw in veiligheid te brengen krijgt zij een nieuw pleeghuis op het Engelse platteland. Het kost haar erg veel moeite om zichzelf te hervinden.
Het meisje zonder naam is een warm verhaal over de eenzaamheid van de oorlog voor een kind. Ondanks de pesterijen van met name leeftijdgenoten treft Lisa alleen maar genegenheid en begrip voor haar situatie. Ze wordt met goedheid omringt in een afschuwelijke tijd.
Diny Costeloe hanteert een eenvoudige schrijfwijze, korte zinnen zonder al te moeilijk woorden. Met veel aandacht worden de personages beschreven. De lezer ziet Lisa opgroeien van onzekere, eenzame tiener tot adolescent. De pleegouders gaan leven door de achtergrond die de auteur hen meegeeft. Toch mist er diepgang in het verhaal. De verschrikkingen van de tijd lijken voort te kabbelen. De emotionele gebeurtenissen lijken geen enkele keer intens.
Ondanks dit gemis is Het meisje zonder naam Een verhaal dat getuigt van de goedheid van de mens in tijden van verschrikking.
1
Reageer op deze recensie