Zeg maar Joe

Zeg maar Joe.

Op klaarlichte dag wordt het aardedonker in het Nieuw-Zeelandse Christchurch. Na twaalf minuten wordt het weer klaar en plots is daar een man uit het niets opgedoken. Sophie, lerares in een plaatselijke school merkt hem op en neemt hem mee naar haar appartement.
Hij blijkt zeer speciale gaven te bezitten en ze is algauw onder de indruk van zijn uitstraling.

Dit is het begin van het boek. Het blijkt om de terugkeer van Jezus te gaan. Hij wordt door God gezonden om het mensdom weer op het rechte pad te helpen en de aarde van de ondergang te redden.
Door de korte hoofdstukken en vlotte schrijfstijl leest het boek zeer vlot.
Joe omringt zich met 12 moderne apostelen, mensen die zich al aan het inzetten waren om de toestand op aarde te verbeteren. Er worden 10 modernere geboden opgezet en éénieder probeert op zijn vakgebied te doen wat ze kunnen.

Alle politieke leiders en machtige instanties van héél de wereld volgen de daden van Joe met argusogen. Er worden algauw plannen opgezet om de macht van Joe te ondermijnen. Leuk in het boek is wel de wedijver tussen de wereldleiders onderling en de beschrijving van hun karakter. Ik vond toch wel duidelijke “Trumph en Poetin” beschrijvingen.

Joe zelf is toch wel een wat naïve, zeer gemakkelijk te verleiden mensgod die niet altijd goed nadenkt over zijn daden.
Sophie is smoorverliefd op hem, en ze voelt zicht toch wat bedrogen omdat hij niet altijd rekening houdt met haar gevoelens.
Op het einde van het boek komt er toch wel een plot in, een huurmoordenaar probeert Joe te vermoorden, Sophie merkt het en werpt zich voor Joe. Ze sterft maar voor de ogen van heel de wereld wekt Joe haar weer tot leven.
Eind goed al goed, Joe keert terug naar de hemel en iedereen op aarde belooft zijn best te doen de wereld te verbeteren.

Het boek stemt toch wel tot nadenken, maar ik had er meer van verwacht. Ik vond het tamelijk oppervlakkig en had er meer van verwacht.