Lezersrecensie
Aangrijpend verhaal over “moerasmeisje” Kya
Een poëtische en beeldende roman die je moeiteloos meevoert naar de moerassen van North Carolina. Delia Owens beschrijft de natuur zó levendig dat je het ruisen van het riet en het glinsteren van het water bijna kunt voelen. De moerassen zijn niet slechts het decor, maar een levend personage dat ademhaalt met elke bladzijde.
We volgen Kya, het “moerasmeisje”, wier eenzaamheid en innerlijke wereld op een breekbare en ontroerende manier worden neergezet. Toch moest ik wennen aan de schrijfstijl: lange zinnen, eindeloze beschrijvingen en een traag tempo laten het verhaal voortkabbelen als het moeras zelf. Pas in het tweede deel, met het mysterie rond Chase’s dood, werd ik echt gegrepen. De spanning bouwt subtiel op en de ontknoping wist me te verrassen en even stil te maken.
De afwisseling tussen verleden en heden is prachtig uitgewerkt, en het einde brengt alles op een sterke manier samen. Toch miste ik nét dat gevoel van volledig meegesleept worden.
Een aangrijpend, sfeervol en bijzonder mooi geschreven boek. Laat indruk achter, maar de betovering blijft uit.
We volgen Kya, het “moerasmeisje”, wier eenzaamheid en innerlijke wereld op een breekbare en ontroerende manier worden neergezet. Toch moest ik wennen aan de schrijfstijl: lange zinnen, eindeloze beschrijvingen en een traag tempo laten het verhaal voortkabbelen als het moeras zelf. Pas in het tweede deel, met het mysterie rond Chase’s dood, werd ik echt gegrepen. De spanning bouwt subtiel op en de ontknoping wist me te verrassen en even stil te maken.
De afwisseling tussen verleden en heden is prachtig uitgewerkt, en het einde brengt alles op een sterke manier samen. Toch miste ik nét dat gevoel van volledig meegesleept worden.
Een aangrijpend, sfeervol en bijzonder mooi geschreven boek. Laat indruk achter, maar de betovering blijft uit.
1
Reageer op deze recensie
