Verloren pelgrim

"Verloren Pelgrim" begint met een proloog waarin de dode Amerikaanse priester wordt gevonden. Zijn keel is doorgesneden. Daarna wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van psychiater Bruno Mena Solano. De politie schakelt zijn hulp in, waardoor hij Johan Ordelman ontmoet. Johan beweert dat hij een medium is en andere pelgrims helpt. Kan hij echt met doden praten of is hij een psychopaat die zich anders voordoet dan hij is? De politie heeft geen bewijs en moet Johan uiteindelijk laten gaan. Hij overtuigt Bruno om de pelgrimsroute te lopen en loopt gedeeltelijk met hem mee. Bruno begint Johan steeds verdachter te vinden. Zou hij wellicht iets met de moord te maken hebben? Bruno hoopt hier tijdens de pelgrimsroute achter te komen.

In de eerste helft van het verhaal ligt de focus op het personage Bruno. Hij is een vrij eenzame man en zit een beetje vast in zijn leven. Hij heeft weinig vrienden en zijn moeder gaat niet goed vanwege haar ouderdom. In de tweede helft van het verhaal volg je hem tijdens zijn pelgrimstocht, waar hij Johan weer tegenkomt. Bruno vermoedt dat Johan iets te maken heeft met de moord op de priester en probeert Johan tijdens de tocht in de gaten te houden. Johan is een interessant personage en je blijft je afvragen of hij er iets mee te maken heeft.

De hoofdstukken zijn niet lang en de schrijfstijl van Wim Bax leest vlot. Er speelt van alles tijdens de pelgrimstocht, maar toch had ik meer spanning verwacht. Het einde viel mij tegen en kwam abrupt over.

Hoewel 'Verloren Pelgrim' zeker niet slecht is, heeft het boek mij niet helemaal weten te overtuigen.