Meer dan 5,3 miljoen beoordelingen en recensies Organiseer de boeken die je wilt lezen of gelezen hebt Het laatste boekennieuws Word gratis lid
×
Lezersrecensie

Niet te missen!

01 mei 2019
Vroeger vond ik dat dit boek redelijk hard aan het Second Book Syndrome leed, maar de laatste keren dat ik De Spreukenzinger herlezen heb, is mijn mening wel wat veranderd. Mijn grootste probleem blijft bestaan: een deel van het boek - zo ruwweg van het laatste deel dat Ailinn in Arachnia is tot en met haar periode in de grotten bij de Raban - is te langdradig.
Maar verder is dit al bij al toch nog een erg behoorlijk boek. Er wordt veel tijd en aandacht besteed aan de uitwerking van de magie, Ailinns gave, en hoe die werkt en hoe zij ermee omgaat. Dat is uiteindelijk heel erg belangrijk, want het bepaalt voor een groot deel Ailinns leven, manier van denken en het verhaal zelf natuurlijk. Bovendien is het voor talenstudenten - of in elk geval voor mij - wel plezant om te achterhalen waar al die magische formules vandaan komen. De basis is (meestal) het Latijn, maar dan worden er allerlei veranderingen doorgevoerd en andere talen bij betrokken zodat het soms nauwelijks nog herkenbaar is. Maar nauwelijks is dus niet helemaal - er zitten gewoon een paar doordenkers bij, en die zijn nog het leukst.
Er is hier dus ook een kaart, die we in Boek 1 ook best al hadden kunnen gebruiken, maar hé, we kunnen ze nu in elk geval raadplegen. 't Is ook nog steeds nodig, mag ik wel zeggen.
Sommige mensen, zo kan ik me voorstellen, zullen Ailinn arrogant vinden, omdat ze zo zelfzeker is, nogal betweterig, niet op haar mondje gevallen, en wel heel erg goed in alles lijkt te zijn. Maar mij stoort dat niet echt, want ja: 1) als iedereen je zegt dat je ergens beter in bent dan de rest en 2) als je zelf merkt dat je ergens beter in bent dan de rest, dan 3) lijkt het mij logisch dat je je ook zo gaat gedragen. Want, laten we eerlijk zijn, Ailinn ís gewoon beter dan de rest.
Nasir is irritant. Ik kan 'm niet hebben. Vraag me niet waarom. Oh ja, en het taalgebruik is soms een beetje vreemd, maar da's eerder stijl, en 'vreemd' betekent niet 'storend', alleen maar 'opvallend'.
Op zich is dit boek niet zo sterk als zijn voorganger, maar het is nog steeds een pareltje. Zeker de moeite!
8/10

Reageer op deze recensie

Meer recensies van

Gesponsord

Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.