Deel 29 in een reeks die blijft boeien terwijl alles zich toch binnen beperkende grenzen afspeelt

Een bezoeker uit Californië neemt Arendsoog en Witte Veder mee naar zijn thuis. Daar gebeuren geheimzinnige dingen. Ranchers worden verjaagd - of gedood - schijnbaar zonder reden. Aan onze vrienden om de terreur te stoppen en uit te zoeken wat er achter dit geweld zit.
Hoewel het verhaal begint met een heel zware regenperiode speelt het zich grotendeels in Californië af en daar is het zoals meestal in de boeken van Arendsoog droog en heet.
De cover bevat een tekening van onze helden met hun paarden maar geeft verder geen bijzonderheden weg in verband met het verhaal. Het perspektief is dat van Arendsoog, het wordt gebracht door een verteller.
Eerst wordt er aan Arendsoog heel veel informatie verstrekt maar hij kan er niets mee aanvangen. Het blijft koffiedik kijken. Daarom gaat hij met zijn Indiaanse vriend en meesterspeurder ter plaatse op de verlaten ranches op onderzoek uit. Daar vinden ze een eerste aanwijzing. Een bosje veren dat op indiaanse wijze samengebonden is. Maar Witte Veder is formeel, dat is van geen enkele bekende stam het teken.
Toch pikken ze het spoor op en via verhalen en legenden verolledigt zich het plaatje. Meteen wordt het ook spannend en vliegen de kogels om hun oren.
Een relatief ingewikkelde plot en het gebruikelijke speurwerk, sluipen en vechten.
En een einde dat minder voorspelbaar is dan verwacht.
Spanning, aktie, speurwerk, humor...