Arendsoog... premiejager? is de correcte titel en dat detail is belangrijk in dit boek

Arendsoog kijkt neer op premiejagers. Voor hem zijn dat mensen met een laag karakter die enkel voor het geld op misdadigers jagen en enkel het laatste deel van "Levend of dood" toepassen.
Nadat hij betrokken raakt bij een moord op klaarlichte dag in volle publiek besluiten hij en Witte Veder zich zelf als premiejager voor te doen om op de moordenaars te jagen. Belangrijk is natuurlijk dat niemand hun ware identiteit te weten komt.
P. Nowee geeft ons hier een mooi inzicht in de verhoudingen bij de outlaw-bendes in het Wilde Westen. Zowel intern als tussen de bendes onderling. Ook blijkt dat een domme outlaw wel bange burgers kan beroven en intimideren maar dat die toch totaal niet opgewassen zijn tegen bekwame en vastberaden dienaars van de wet. Terwijl de slimme outlaw de wet steeds een stapje voor kan blijven en veel gevaarlijker en dodelijker is dan eerstgenoemde.
Toch ze Arendsoog en zijn kompaan Witte Veder tegenover zich krijgen natuurlijk, dan ontkomt zelfs de slimste gangster niet aan de arm der gerechtigheid. Al scheelt het in dit boek heel weinig of Bob Stanhope en zijn indiaanse vriend delven het onderspit.
Het verhaal begint in Dorwan en moeder Stanhop en zusje An spelen een heel klein rolletje dat verder niet van betekenis is voor de rest van het verhaal. Dorwan en zijn sheriff zijn dat onbedoeld wel.
Het boek is wel binnen de tamelijk strakke lijnen waarbinnen alle Arendsoog boeken zich afspelen gechreven maar heeft toch weel voldoende nieuwigheden en eigen accenten om het meer dan leesbaar te houden. Men vraagt zich af hoeveel volgender boeken zoon Nowee nog zou kunnen geschreven hebben mocht hij niet gestorven zijn. En in zijn testament staat dat Arendsoog en Witte Veder met hem begraven moesten worden, er mag geen boek meer over geschreven worden. Maar wat is zo'n beschikking tegenwoordig nog waard?