Lezersrecensie
Meteen verkocht
Eigenlijk zou je maar een enkele, korte zin nodig hebben voor ‘Broer’ van Esther Gerritsen: ‘Absoluut waard om te lezen’. Maar ja, dat vereist dan weer wel een toelichting.
‘Broer’ is het Boekenweekgeschenk van dit jaar. Esther Gerritsen kende ik wel van die stukjes in de VPRO-gids. Eén boek van haar had ik maar eerder gelezen: ‘Superduif’ en daar was ik niet echt van onder de indruk. Verbaasd zelfs dat het op de short list van de Libris Literatuurprijs stond.
Maar met ‘Broer’ was ik wel meteen verkocht.
Het verhaal. Broer en zus zijn aardig uit elkaar gegroeid, andere levens en het leven van de ander kennen ze niet meer echt, ze weten niet meer precies hoe de relatie van de ander eruit ziet, of welke ziektes of werk de ander nou ook al weer heeft: ‘Olivia en Marcus waren onbelangrijk voor elkaar, met wederzijdse instemming.’
Been gaat eraf
Maar dan belt Marcus zijn zus, vlak voor ze een presentatie moet geven in een belangrijke aandeelhoudersvergadering. Hij wordt zo geopereerd zegt hij, zijn been gaat eraf. En dan knap er iets bij Olivia. Dit kan ze niet toelaten. Aanvankelijk wil ze het voorkomen, maar ze weet niet eens in welk ziekenhuis haar broer ligt. Ze weet eigenlijk niet eens meer zeker waar hij woont. Maar het is en blijft haar vijf jaar oudere broer, degene waar je vroeger als klein meisje tegenop keek. ‘Broer’ beschrijft vervolgens op geweldige wijze hoe het verder gaat tussen die twee. Dat gaan we verder niet verraden, want in deze recensie staat eigenlijk al te veel.cover Esther Gerritsen - Broer
Het gaat in ‘Broer’ om loslaten en durven vooruit kijken. Loslaten van je been, van het bedrijf, van je fixaties, van je gedachte dat je alles en iedereen kunt redden. Maar ook het besef dat je verder kunt en dat je er beter van kunt worden: ‘Broer’ is bovenal een hoopvol boek! Over (familie)relaties (broer-zus, man-vrouw, moeder-kinderen). Het gaat over obsessief werken, nooit tevreden met je eigen prestaties zijn, emoties ontkennen en daarom maar veel de frustratie wegslaan op de tennisbaan. Het gaat om het onbegrip omdat anderen je (handelen) anders zien dan je denkt dat je in die relatie bent. Enzovoort.
Mooie scenes
Er zitten hele mooie scenes in. De aandeelhouders die oprecht geïnteresseerd zijn in haar broer, terwijl Olivia alleen vreest dat ze hen geschoffeerd heeft door weg te lopen uit de vergadering. De veranderende houding van haar man en kinderen tegenover Marcus. De nutteloosheid van 47-delige serviezen. Haar praktische aard zaken op te lossen. Als ze er achter moet komen waar haar broer is, belt ze haar oudste zoon: ‘Ik moet weten in welk ziekenhuis Marcus ligt. Ik betaal je 200 euro voor de klus als je het binnen een half uur voor elkaar krijgt.’
Hoe kort een Boekenweekgeschenk ook is, ‘Broer’ heeft veel te bieden.
Natuurlijk is het zo dat het moment waarop je een boek leest mee kan spelen in de waardering ervan. En tja, met een vader op dit moment in het ziekenhuis vanwege een heupoperatie en het feit dat je daardoor ook je broer weer vaker ziet, zitten er aardig wat herkenningspunten in het verhaal.
Een boek waard om te lezen, schreef ik al. Ik raad het iedereen aan.
****1/2, vier-en-een-halve ster.
(deze recensie staat trouwens ook op mijn weblog: .https://tonhirdes.wordpress.com/2016/03/24/boek-esther-gerritsen-broer/ )
‘Broer’ is het Boekenweekgeschenk van dit jaar. Esther Gerritsen kende ik wel van die stukjes in de VPRO-gids. Eén boek van haar had ik maar eerder gelezen: ‘Superduif’ en daar was ik niet echt van onder de indruk. Verbaasd zelfs dat het op de short list van de Libris Literatuurprijs stond.
Maar met ‘Broer’ was ik wel meteen verkocht.
Het verhaal. Broer en zus zijn aardig uit elkaar gegroeid, andere levens en het leven van de ander kennen ze niet meer echt, ze weten niet meer precies hoe de relatie van de ander eruit ziet, of welke ziektes of werk de ander nou ook al weer heeft: ‘Olivia en Marcus waren onbelangrijk voor elkaar, met wederzijdse instemming.’
Been gaat eraf
Maar dan belt Marcus zijn zus, vlak voor ze een presentatie moet geven in een belangrijke aandeelhoudersvergadering. Hij wordt zo geopereerd zegt hij, zijn been gaat eraf. En dan knap er iets bij Olivia. Dit kan ze niet toelaten. Aanvankelijk wil ze het voorkomen, maar ze weet niet eens in welk ziekenhuis haar broer ligt. Ze weet eigenlijk niet eens meer zeker waar hij woont. Maar het is en blijft haar vijf jaar oudere broer, degene waar je vroeger als klein meisje tegenop keek. ‘Broer’ beschrijft vervolgens op geweldige wijze hoe het verder gaat tussen die twee. Dat gaan we verder niet verraden, want in deze recensie staat eigenlijk al te veel.cover Esther Gerritsen - Broer
Het gaat in ‘Broer’ om loslaten en durven vooruit kijken. Loslaten van je been, van het bedrijf, van je fixaties, van je gedachte dat je alles en iedereen kunt redden. Maar ook het besef dat je verder kunt en dat je er beter van kunt worden: ‘Broer’ is bovenal een hoopvol boek! Over (familie)relaties (broer-zus, man-vrouw, moeder-kinderen). Het gaat over obsessief werken, nooit tevreden met je eigen prestaties zijn, emoties ontkennen en daarom maar veel de frustratie wegslaan op de tennisbaan. Het gaat om het onbegrip omdat anderen je (handelen) anders zien dan je denkt dat je in die relatie bent. Enzovoort.
Mooie scenes
Er zitten hele mooie scenes in. De aandeelhouders die oprecht geïnteresseerd zijn in haar broer, terwijl Olivia alleen vreest dat ze hen geschoffeerd heeft door weg te lopen uit de vergadering. De veranderende houding van haar man en kinderen tegenover Marcus. De nutteloosheid van 47-delige serviezen. Haar praktische aard zaken op te lossen. Als ze er achter moet komen waar haar broer is, belt ze haar oudste zoon: ‘Ik moet weten in welk ziekenhuis Marcus ligt. Ik betaal je 200 euro voor de klus als je het binnen een half uur voor elkaar krijgt.’
Hoe kort een Boekenweekgeschenk ook is, ‘Broer’ heeft veel te bieden.
Natuurlijk is het zo dat het moment waarop je een boek leest mee kan spelen in de waardering ervan. En tja, met een vader op dit moment in het ziekenhuis vanwege een heupoperatie en het feit dat je daardoor ook je broer weer vaker ziet, zitten er aardig wat herkenningspunten in het verhaal.
Een boek waard om te lezen, schreef ik al. Ik raad het iedereen aan.
****1/2, vier-en-een-halve ster.
(deze recensie staat trouwens ook op mijn weblog: .https://tonhirdes.wordpress.com/2016/03/24/boek-esther-gerritsen-broer/ )
2
2
Reageer op deze recensie
Meer recensies van Ton Hirdes
Gesponsord
Deze thriller trekt je razendsnel mee in een complot met onbetrouwbare staatslieden met hun eigen agenda's, internationale conflicten en hoogoplopende bedreigingen voor de samenleving.
