onvolgroeid debuut

Twee boeken van Rachel Ward, 'De Chaos' en 'Oneindig' hebben dezelfde achtergrond (de gave om middels getallen te zien wanneer iemand overlijdt) als dit debuut van Meke Levenga. Is dat erg? Nou nee. Elk verhaal ontvouwt zich op de eigen wijze en de boeken zijn al enige jaren oud De young adults voor wie het verhaal is geschreven hebben dus geen ballast of vergelijkingsmateriaal.

Roman is de hoofdpersoon in dit boek. De achtergrond is vrij triest. Zijn broer is tijdens een auto-ongeluk overleden en zijn moeder een kasplantje geworden. Op school is hij en buitenstaander. Hij is van een school verwijderd omdat hij gewelddadig was. Door deze gebeurtenissen heeft zijn vader -rechercheur - zich van Roman afgewend en ze leven naast elkaar, haast als vreemden.
Op school ontmoet Roman Maggie. Hij ziet een datum die verontrustend is. Maggie heeft niet lang meer te leven.

Op zich een interessant gegeven, maar dit uitwerking laat bij dit debuut te wensen over. Er zijn plotseling enkele moorden aan toegevoegd en bepaalde scenes zijn erg ongeloofwaardig. Roman en Maggie gaan naar de gevangenis om hun vijand en agressieveling Murphy te bezoeken. dat bezoek ontaard in een vechtpartij. Ook het ingrijpen op school na een vechtpartij waarbij Roman met een mes wordt verwond is niet goed verwerkt. Je zou zeggen dat de groep o.l.v. Murphy geschorst zou worden of van school verwijderd. De conciërge, meneer Greyson, bekommert zich wel om Roman. Zo is er een lijst op te sommen van plotselinge, onverklaarde en onverklaarbare gebeurtenissen.
De personages zijn wel behoorlijk uitgewerkt en hebben een eigen gezicht gekregen.

Het grootste minpunt vind ik de manier van schrijven. Niet de gesprekken, want die zijn best naturel en verraden de potentie die de auteur heeft. Echter alles wordt uitgeschreven tot en met de knalgele kleur incluis automerk. Schrappen is best moeilijk voor een beginnend schrijver en vandaar dat het succes gezocht wordt in overbodige woordenbrij. Er wordt veel te veel verteld en niet goed of plausibel verklaard. Ook het gestoei met de titel vind ik niet overtuigend

Misschien klinkt hier enige ergernis in deze beschrijving. Dat is beslist niet zo. Het verhaal rammelt nu en dat is jammer. Ik heb het in de aanhef maar een onvolgroeid debuut genoemd.
De beoordeling is derhalve ook niet hoog: twee sterren.
Ik ben wel benieuwd naar een tweede boek van Meke Levenga. Kijken en vooral lezen of de beginnersfouten verdwenen zijn.