Lezersrecensie
Joods verzet in Warschau
In het voorwoord van dit verhaal over Wereldoorlog II lezen we over de opstand in het getto van Warschau. Het was een van de indrukwekkendste verzetshaarden tegen de Duitse bezetter. Ruim zevenhonderd Joodse mannen en vrouwen kwamen in 1943 in verzet tegen het machtige leger van nazi-Duitsland.
Het verhaal vertelt een waargebeurd verhaal over Vladka Meed. Zij was een van de weinige verzetstrijders die de opstand van het getto heeft overleefd.
Het is een belangrijk verhaal over een jonge vrouw die (met haar vrienden) in opstand kwam, zelfs als het de dood tot gevolg had.
Je zou het verhaal als een soort documentaireverslag kunnen lezen. Na enkele hoofdstukken is er ook feitelijke informatie, gedrukt op een grijze ondergrond, bijv. gegevens over de Tweede Wereldoorlog zelf, het racisme van de nazi's, Treblinka en Joodse kinderen tijdens de Holocaust.
Feige Peltel, codenaam Vladka, kan niet met lede ogen aanzien dat Warschau en in het bijzonder het getto van die plek door dood en verderf is overwoekerd. Ze sluit zich aan bij de ZOB, een Joodse verzetsgroep.
De doden van bij bosjes. dat is bij ons allen wel bekend, ook bij de meeste kinderen vanaf ca. 10 jaar waar het boek voor bedoeld is. Het voordeel is dat ze geen typisch Joods uiterlijk heeft. Desondanks kruipt ze soms door
het oog van de naald. Door omkoping redt ze vaker het vege lijf. Niet omdat ze angst heeft om te sterven, maar omdat ze wil strijden voor vrijheid.
In de epiloog - ze is dan getrouwd met Ben Meed verhuizen ze naar Amerika. Op een van zwart-wit foto's is een ontmoeting te zien met de Amerikaanse president Jimmy Carter. Vladka overleed op 90-jarige leeftijd.
Het verhaal wordt afgesloten met een woordenlijst.
Er zijn -gelukkig- veel boeken over deze zwarte periode. Vaak voor een groot deel fictief. Dit boek is haast non-fictie.
Een prima, maar uiterst droevig verhaal over een oorlog die je niet naderbij wenst dan de Oekraïne en zelfs dat is te dichtbij.
Ruim vier sterren voor dit boek, waarvan ik hoop dat het veelvuldig gelezen zal worden.
Het verhaal vertelt een waargebeurd verhaal over Vladka Meed. Zij was een van de weinige verzetstrijders die de opstand van het getto heeft overleefd.
Het is een belangrijk verhaal over een jonge vrouw die (met haar vrienden) in opstand kwam, zelfs als het de dood tot gevolg had.
Je zou het verhaal als een soort documentaireverslag kunnen lezen. Na enkele hoofdstukken is er ook feitelijke informatie, gedrukt op een grijze ondergrond, bijv. gegevens over de Tweede Wereldoorlog zelf, het racisme van de nazi's, Treblinka en Joodse kinderen tijdens de Holocaust.
Feige Peltel, codenaam Vladka, kan niet met lede ogen aanzien dat Warschau en in het bijzonder het getto van die plek door dood en verderf is overwoekerd. Ze sluit zich aan bij de ZOB, een Joodse verzetsgroep.
De doden van bij bosjes. dat is bij ons allen wel bekend, ook bij de meeste kinderen vanaf ca. 10 jaar waar het boek voor bedoeld is. Het voordeel is dat ze geen typisch Joods uiterlijk heeft. Desondanks kruipt ze soms door
het oog van de naald. Door omkoping redt ze vaker het vege lijf. Niet omdat ze angst heeft om te sterven, maar omdat ze wil strijden voor vrijheid.
In de epiloog - ze is dan getrouwd met Ben Meed verhuizen ze naar Amerika. Op een van zwart-wit foto's is een ontmoeting te zien met de Amerikaanse president Jimmy Carter. Vladka overleed op 90-jarige leeftijd.
Het verhaal wordt afgesloten met een woordenlijst.
Er zijn -gelukkig- veel boeken over deze zwarte periode. Vaak voor een groot deel fictief. Dit boek is haast non-fictie.
Een prima, maar uiterst droevig verhaal over een oorlog die je niet naderbij wenst dan de Oekraïne en zelfs dat is te dichtbij.
Ruim vier sterren voor dit boek, waarvan ik hoop dat het veelvuldig gelezen zal worden.
1
Reageer op deze recensie
