Een boek dat leest als een trein

Dochter vermist is een boek dat leest als een trein.

Mikaela schrijft duidelijk en to the point. Hierdoor word je meteen het verhaal ingezogen, om vervolgens bij de eerste hoofdstuk wisseling even tot stilstand te komen. Het duurde 2 of 3 hoofdstukken voordat ik door had dat elk hoofdstuk verteld werd uit een ander perspectief. Het mysterie was zo intrigerend dat ik om snelheid te behouden de hoofdstuk titels niet las, waar netjes stond aangegeven uit wiens perspectief werd verteld.
Het boek is tijdens het lezen lastig weg te leggen. Je wil weten hoe het afloopt. Niet alleen de verdwijning van Lycke, maar ook gebeurtenissen uit het leven van Ellen zorgen ervoor dat je wil blijven lezen.
Het is knap van Mikaela Bley hoe ze met een klein plot zo’n boeiend verhaal heeft weten te schrijven. Ik kijk uit naar deel 2.