Feelgood die over gaat naar een heftige roman

Deze recensie is eerder verschenen op Koukleum.nl.

De proloog is meteen heftig. Iemand is bij een arts en krijgt te horen dat het er niet goed uitziet. Door de achterflap kun je je indenken dat dit Melvin zal zijn, maar dit wordt niet expliciet zo genoemd en ik had het fijner gevonden als op de achterflap iets minder info weggegeven was. Dit had het verhaal en vooral de proloog wat mysterieuzer gehouden. Nu wist je toch al een beetje hoe het verhaal zou lopen. Na de proloog wil ik alleen maar verder lezen, wat is hier precies aan de hand en wat ziet er niet goed uit. Echter dan gaan we voor mijn gevoel een stukje terug in de tijd, want dan lijkt nog alles in orde en zijn Melvin en Esmee thuis, terwijl Esmee haast heeft om haar volgende vlucht te halen. Je merkt dat Melvin liever had dat Esmee wat meer thuis was en niet haar hele leven steeds aan de volgende vlucht moest aanpassen. Esmee daarentegen bevalt haar werk juist heel goed en ziet het probleem niet zo. Echter doordat de carrière van Melvin niet lekker loopt, beïnvloedt dit ook zijn humeur en dit is natuurlijk ook niet erg bevorderlijk voor de sfeer in de relatie.

Ik heb eerder van Kerseboom de boeken ‘Vol verwachting‘ en ‘De hot daddy list‘ gelezen, dus ik was al bekend met de beeldende schrijfstijl van haar, echter ik merkte al snel onder het lezen, dat ze behoorlijk gegroeid is in het schrijven. Ik weet niet of dit komt, doordat ze een andere uitgever heeft, of dat het gewoon komt door meer boeken te schrijven, maar ze weet situaties in een paar woorden te omschrijven, waardoor je ze meteen voor je ziet.

Het verhaal begint als een feelgood. Esmee is een nuchter personage, en je kunt je makkelijk in haar inleven. Ze neemt beslissingen, die wellicht niet altijd de slimste zijn, maar die nemen wel meerdere mensen, dus dat is ook niet zo vreemd en ook dat past goed in een feelgood verhaal. Echter vanaf het moment dat Melvin het slechte nieuws krijgt, verandert het verhaal helemaal en is het feelgood-stukje voor mijn gevoel weg en blijft er een emotionele roman over. In dit gedeelte merk je ook echt dat Kerseboom aandacht heeft voor de verschillende emoties. Dit heeft ze perfect gedaan en deze verschillende emoties van woede, schuldgevoel, gevoel van oneerlijkheid, maar ook missen van en verliefdheid weet ze perfect op mij over te brengen.

Ook laat Kerseboom zien wat de kracht van Sociale media is en wat dit voor gevolgen kan hebben, tot de landelijke media aan toe. Dit zie je tegenwoordig wel vaker vooral door Juice kanalen en door het blog van Melvin zie je ook dat bepaalde dingen viral gaan met alle gevolgen van dien.

Het einde is aan de ene kant, mooi afgerond, maar ook heel verdrietig en toch laat ze het verhaal op een mooie manier eindigen. Ik ben dan ook heel nieuwsgierig naar het tweede deel in de Vlucht-serie en kan dan ook niet wachten om te lezen hoe het leven verder gaat voor Esmee.