Achterflap wekt hoge verwachtingen maar dat valt tegen

Dit is het eerste deel in een serie , het gaat over het eiland Fennbirn, waar bijna zestien jaar geleden bij de koningin een drieling is geboren. Alle drie erfgenaam van de troon en alle drie in bezit van een bijzondere gave. Al op jonge leeftijd worden de meiden alle drie in een ander gezin geplaats om hun gave te ontwikkelen en zich voor te bereiden op de strijd die gaat komen op hun zestiende verjaardag…Een van hen kan maar koningin worden en de andere twee zullen worden gedood. Ze moeten letterlijk met elkaar vechten om de troon.
Katherine kan gif mengen en doorslikken, Arsinoe kan bloemen laten bloeien en wilde leeuwen met één blik temmen en Mirabella kan vlammen en stormen ontketenen. Maar wat is nu de gave waarmee je op de troon komt?
Dit zijn ingrediënten voor een goed boek .Maar is dat ook zo?
Je leert de drie meiden redelijk kennen maar niet goed genoeg om er een band mee te krijgen. Ik heb nog het meeste met Arsinoe. Er zijn heel veel andere personages, soms zie je door de bomen het bos niet meer. Bovendien leest het verhaal niet erg vlot omdat er steeds van perspectief gewisseld wordt en je dus eigenlijk drie verschillende verhalen aan het lezen bent.
Het verhaal is erg langdradig en saai, zeker tot driekwart van het boek is er weinig spanning of actie. Het gaat vooral over de levens van de meiden tot dan toe en de gave die ze hebben. Daarna komt er iets meer vaart en actie in maar net op het hoogtepunt is het boek uit. Het eind is wel goed, al had ik zoiets wel verwacht.
Met de tekst op de achterflap in je hoofd ga je uit van een spannend boek dat je vanaf het begin pakt maar dat is helaas tegengevallen.
Ik denk niet dat ik de volgende delen ga lezen.