Meeleven gegarandeerd

Marion Pauw (1973) heeft al meerdere zeer succesvolle thrillers geschreven (de wilden is mijn all-time favoriet, en wordt wat mij betreft veel te weinig genoemd). Marion Pauw is creatief en origineel in haar plots en zet haar hoofdpersonen levensecht neer.

In ‘Tijgerlelie’ gaat een vriendengroep naar een hotel in de Pyreneeën, om daar op het hotel van de oom en tante van Lili te passen tijdens de strenge wintermaanden. Meteen een enge omgeving: een onbenaderbaar, leeg en stil hotel in de ingesneeuwde bergen, enorme sneeuwbuien en te koud om naar buiten te gaan. Twee maanden oppassen en verzorgen, en ondertussen genieten en plezier maken. Op het laatste stelt vriend Almar voor om een oude vriendin mee te nemen. Iedereen, behalve Lili, adoreert haar meteen. Lili valt buiten de groep. Jaren later kampt ze nog met heftige trauma’s.

Uiteraard bevalt ook dit boek een dode, waarvan niet duidelijk is wie het heeft gedaan of wat er precies is gebeurd. Het verleden haalt Lili in. Het boek is vanuit haar perspectief geschreven, afwisselend tussen het verleden en het heden. Hoe Lili zich voelt, als begin 20-jarige, is zo goed voor te stellen. Je leeft enorm met haar mee, elke puber/adolescent zal zich wel eens zo gevoeld hebben. Thema’s als eenzaamheid, buitensluiten en trauma worden mooi uitgewerkt en zijn heel pakkend. Het plot is, zoals altijd, verrassend.

Dit boek is weer echt een boek dat je niet weg kan leggen, steeds toch nog even een hoofdstuk wil lezen. Heerlijk vlot geschreven. Er is voldoende spanning in het boek, vooral onderhuids. Je wilt weten hoe het zit, wat er die bewuste avond gebeurd is. Balen dat ik hem alweer uit heb…