Dead girls don't talk, really?

Een droom van Sandra J. Paul, die boeken schrijft en uitgeeft onder de naam Hamley Books, was om Engelstalige boeken en korte verhalen te publiceren en uit te geven. In 2017 kwam deze droom uit met de young-adult Heart-Beat onder het pseudoniem Joanne Carlton. Dead girls don’t talk is eveneens een Young-Adult. Het is voor mij de eerste keer sinds lange tijd dat ik weer een Engels boek oppak om te lezen. Ik ben benieuwd hoe me dit afgaat.

Het boek vertelt twee versies van één en dezelfde gebeurtenis, namelijk het verhaal vanuit de beleving van Syl en die vanuit de beleving van Viola. Je kan zelf kiezen met welk verhaal je begint, maar met een e-pub is het ingewikkeld en dus lees ik het boek vanaf het begin en dat is het verhaal vanuit Syl. je wordt meegenomen naar een school in een dorp in Amerika, Love Hill. Een dorp dat erg conservatief en gesloten is. Het is opletten dat mensen geen negatieve verhalen over je verspreiden dus moet je opletten dat je niet je hoofd boven het maaiveld uitsteekt. Syl en Viola zijn twee buurmeisjes die op dezelfde dag geboren zijn. Ze groeien samen op en worden hartsvriendinnen. Syl is vaak bij Viola te vinden waar de sfeer warm en hartelijk is terwijl Syl haar beide ouders werken en geen aandacht voor haar hebben. Dan komt de puberteit, de hormonen spelen op en dat leidt tot die ene gebeurtenis die hun beider levens verandert.

Het verhaal van Syl is best geloofwaardig en ik kon helemaal verdwijnen in dit verhaal. Vervolgens las ik het verhaal van Viola en dat gaf alles een nieuwe dimensie. Daarna volgt het afsluitende stuk die belooft de waarheid te vertellen, maar is dat de waarheid? Wat geloof jij?
Het boek brengt je dus steeds weer op een ander been en dat vind ik erg knap gedaan. Uiteindelijk kwam voor mij het verhaal van Syl en het deel waarin de waarheid wordt beschreven toch als het meest geloofwaardige naar voren. Ik ben benieuwd hoe dat voor jou is.
Verder vind ik het heel knap hoe thema’s als eenzaamheid, pesten, depressiviteit en seksualiteit naar voren komen in dit boek. Het wordt kort aangestipt en de verschillende kanten worden belicht, zodat je als jongere je eigen mening kan vormen, je krijgt die niet opgedrongen.

Als puntje van kritiek wil ik opmerken dat het verhaal van Syl zo geschreven is alsof ze het verhaal ook echt aan het vertellen is aan een ander persoon. Het verhaal van Viola doet voorkomen alsof dat ook zo is, maar de naam van diegene aan wie ze het verhaal vertelt komt regelmatig terug in het verhaal. Dat vond ik toch wat storend. Ik had eerder verwacht zinnen als: weet je nog dat je toen zo reageerde. In plaats van: S schrikt en zegt….

Ik vind het een leuke formule die vaker terugkomt in de boeken van Sandra J. Paul en het zet je ook echt aan het denken en misschien nog wel meer dan wanneer je maar een kant van het verhaal leest. Het viel mij ook mee hoe makkelijk ik het lezen in het Engels weer oppakte, het was erg toegankelijk geschreven en ik moest maar weinig woorden opzoeken.
Kortom, een geslaagde ervaring hoewel dit boek niet kan tippen aan Mijn waarheid van Sandra J. Paul, waarin je ook twee versies leest van een verhaal en de waarheid is beschreven in het midden van het boek.