Spannend verhaal voor een spookachtige oktober

‧₊˚✧ 3.5 ✧˚₊‧
Ik had de eer om opnieuw te mogen ARC lezen voor Hamley Books en deze keer stond Het Huis van Verwrongen Zielen op het menu. In de spookachtige maand oktober is het dan ook echt wel tijd voor een eng/spannend boek en dat is zeker van de partij in dit verhaal.

Het boek volgt Meryle die al heel haar leven in het systeem van pleeggezinnen zit. Ze verhuist van pleeggezin naar pleeggezin, maar nergens voelt het aan als een echte thuis. Tot ze in Swanville bij de familie Bell terecht komt. Zal Meryle de Man Zonder Gezicht kunnen weren en bij de familie Bell kunnen blijven? Of sleurt haar kwelgeest haar met zich mee?

Je wordt meteen meegesleurd in het verhaal door meteen in het hoofd van Meryle te kijken. Haar nachtmerries, de Man Zonder Gezicht en het niet thuis voelen bij haar pleeggezinnen zorgen ervoor dat je snel een beeld vormt bij onze hoofdpersoon. Je kan gemakkelijk met haar meevoelen, zelfs al heb je niet dezelfde situaties als haar meegemaakt.

Naast het meevoelen met de hoofdpersoon, voel je ook meteen de warmte van de familie Bell. Ik had meteen iets van: deze mensen zijn aardig. En dat trekt zich ook doorheen het hele boek door. Ze willen duidelijk niets liever dan een goede plek aan Meryle geven en ik werd er dan ook blij van om oprecht goede mensen te mogen lezen in een boek.

Ik vond over het algemeen het mysterie wel leuk gebracht. Je kreeg doorheen het verhaal puzzelstukjes toegestopt, waarmee je het wat in elkaar kon passen. Al moet ik toegeven dat ik zeker niet alle plot twists zag aankomen. Niemand lijkt ook veilig in het verhaal wat er zeker wat spanning in brengt. Ik kreeg met momenten ook echt een beetje Huis Anubis vibes, wat de nostalgie ook wat aanwakkerde.

Iets waar ik in begin wel wat meer over viel was de schrijfstijl. Er was weinig afwisseling in zinnen, waardoor het wat hakkelig en houterig las. Ik kreeg daardoor ook minder het gevoel dat het een 'young adult' was en meer voor een jonger publiek leek. Gezien de thema's in dit boek snap ik de uiteindelijke keuze van YA wel. Na een tijdje viel ook wat minder over de stijl, omdat ik er dan gewoon aan was.

Over het algemeen was het een spannend verhaal met een bitterzoet einde en heb ik er ondanks mijn opmerkingen wel zeker van kunnen genieten.

Als laatste wil ik nog een bedankje geven aan Manon Visser en Hamley Books om mij de mogelijkheid te geven om dit boek voor de release te lezen. Het was zeker weer de moeite waard en ik hoop dat de release van dit boek een knaller wordt!