Weer een humoristisch verhaal uit de pen van Van Neer

Toen ik in de bib ein-de-lijk Maurice vond (die niet bij haar andere boeken stond, vreemd genoeg), twijfelde ik niet om hem mee naar huis te nemen. Het is voor mij het laatste boek van Anne-Laure Van Neer dat ik nog moest lezen en ik ben er dan ook met veel goesting aan begonnen.

Ik ben sowieso wel fan van Van Neers schrijfstijl en deze was er vanaf zin één ook weer boenk op zoals we hier zeggen. Het is absurdisme ten top met een vleugje humor. Haar boeken draaien altijd rond oudere mensen die iets met moord te maken hebben. In dit boek is de 65-jarige Maurice een seriemoordenaar. Hij had aan zijn moeder beloofd om nog maar één laatste moord te plegen, maar als zijn kersverse schoonzoon Lorenzo arriveert, staat Maurice een moeilijke keuze. Zal hij zijn belofte kunnen waarmaken?

Nog even over Maurice. Hij denkt dat hij met zijn moorden de mensen rest van een bepaald type mens dat hij Alfas noemt. Lorenzo is daar een voorbeeld van. Maurice is er dan ook heilig van overtuigd dat hij de nieuwe Jezus is, de Verlosser noemt hij zichzelf.

Het verhaal zelf is duidelijk opgebouwd. Er gaat geen moment voorbij dat het verhaal niet duidelijk is. De plottwists had ik nooit zien aankomen, dus dikke chapeau voor Anne-Laure om ze zo absurd te maken dat je ze bijna niet kan geloven. Daarnaast gaat voor Maurice op een gegeven moment alles mis. Zijn planning wordt helemaal ontwricht door de gebeurtenissen in het boek, maar uiteindelijk trekt de trein wel terug op de rails en heeft het verhaal een 'goed' einde.

Conclusie: als je zin hebt in een humoristisch en licht absurd verhaal, pak dan zeker Maurice (of eender welk ander verhaal van Anne-Laure Van Neer) op en laat je meeslepen door de knotsgekke gebeurtenissen in het leven van een seriemoordenaar op (bijna-)rust.