Slappe satire

Ik geef een boek 50pp de gelegenheid mij te winnen om het uit te lezen. In C&R was er precies op p50 een moment waarop ik dacht: nu moet ik verder. Daarna duurde het tot p94 voor het volgende moment kwam. Dit klinkt niet erg bemoedigend en zo is het ook bedoeld. C&R is oa een satire op de media van de jaren '90, maar als satire is het slapjes. Mogelijk zijn er personen of programma's in gepersifleerd, maar dat is materie die ik niet kan beoordelen. De enige satire die ik wel kon waarderen is die van de literaire prijsuitreiking aan het eind. Het verhaal van de hoofdpersoon, die zich identificeert met een successchrijver, komt niet uit de verf door de onwaarschijnlijkheid van zijn obsessie. Het portret van de uitgever, ook bedoeld als satire, is zo overtrokken dat het niet leuk meer is. Sympathiek van bedoeling, maar als roman mislukt. Ik kan geen halve sterren geven, maar dan zou het 2 1/2 worden.