Vergeet ...

... die kopstukken van onze literatuur. De ware schrijvers zijn de fijne stilisten, en een daarvan is Koos van Zomeren (de andere is Midas Dekkers). In dit boek(je) maakt Van Zomeren gebruik van tragische gebeurtenissen in Leersum op 5 mei 1945, bevrijdingsdag, waarbij zeven mensen omkwamen. Het bestaat uit drie delen: een reportage, de ondervraging van betrokkenen en een novelle van 77 pagina's, gebaseerd op de historie. Het verhaal is interessant, maar waar het op aankomt is de manier waarop vZ het verwerkt. Talloze zinnen en alinea's, die regelrecht een citatenboek in kunnen (er is trouwens een citatenboek, samengesteld uit vZ's werk, ik ben niet de enige die hem hoog heeft zitten).
'Als het zinloos was, zou je er geen geld voor krijgen, denk je wel?'
'Het gezicht van iemand die alles al weet en daar geen genoegen aan beleeft.'
'Oorlog was een geschikte tijd om je te ontdoen van herinneringen.'
'Misschien de siddering van een vleermuis, misschien de ongelooflijke kalmte van een uil.'
Eerlijk gezegd vind ik de fictie van vZ minder goed dan zijn natuurreportages, met name die over vogels. Maar voor wie nog nooit iets van hem gelezen heeft - dit boekje is een goede start.