Begint wel goed, eindigt warrig.

Jack Vance is een bekende SF-schrijver, maar ik had nog nooit iets van hem gelezen, op een kort verhaal in een bundel na. Dat vond ik best een redelijk verhaal, dus wilde ik eens een heel boek van hem proberen. De Wilde Vaart begon best aardig, hoewel de schrijfstijl een beetje ouderwets is, wat dan wel weer apart is voor een boek dat zich afspeelt in een verre toekomst. Het deed mij echter denken aan de tekenfilm Piratenplaneet (geflopte Disney-film, die ik persoonlijk wel geweldig vind) , waar ze ook die stijl van half ouderwets, half futuristisch hebben toegepast. Myron, de hoofdpersoon in het boek, heeft ook wel iets weg van Jim, de hoofdpersoon uit de film. Maar op het moment dat Myron het ruimteschip van zijn oudtante moet verlaten, veranderd het verhaal in een opeenvolging van wilde avonturen, die lang niet allemaal even leuk om te lezen zijn. Het verhaal leidt uiteindelijk ook tot niets, er is geen synopsis ofzo. Ik had nog een surprise van de pelgrims verwacht aan het einde, met de geheimzinnige bagage uit hun koffers, maar helaas. Blijkbaar is er nog een vervolg. Ik weet eerlijk gezegd niet of ik nog zin heb om dat te lezen. Misschien als de bibliotheek het heeft. Van Jack Vance ben ik voorlopig wel weer genezen.